Γιατί μικρούλα καστανή,
πάντα με πεισματώνεις,
μέσ’ στη φωτιά με τυραννείς,
και το κορμί μου λιώνεις,
γιατί μικρούλα καστανή,
πάντα με πεισματώνεις.
Άσε μικρή τα πείσματα,
άσε και τα ναζάκια,
έλα και δώσ’ μου δυο φιλιά,
να σβήσουν τα φαρμάκια,
άσε μικρή τα πείσματα,
άσε και τα ναζάκια,
Θα `ρθεί καιρός να θυμηθείς,
τα λόγια τα δικά μου,
μα θα ν’ αργά και θα το δεις,
γλυκιά παρηγοριά μου,
θα `ρθεί καιρός να θυμηθείς,
τα λόγια τα δικά μου.
Εσύ `σουν η αγάπη μου,
που με παρηγορούσες,
τον πόνο μου ξαλάφρωνα,
γιατί με αγαπούσες,
εσύ `σουν η αγάπη μου,
που με παρηγορούσες.
|
Giatí mikrula kastaní,
pánta me pismatónis,
més’ sti fotiá me tirannis,
ke to kormí mu liónis,
giatí mikrula kastaní,
pánta me pismatónis.
Άse mikrí ta pismata,
áse ke ta nazákia,
éla ke dós’ mu dio filiá,
na svísun ta farmákia,
áse mikrí ta pismata,
áse ke ta nazákia,
Tha `rthi kerós na thimithis,
ta lógia ta diká mu,
ma tha n’ argá ke tha to dis,
glikiá parigoriá mu,
tha `rthi kerós na thimithis,
ta lógia ta diká mu.
Esí `sun i agápi mu,
pu me parigoruses,
ton póno mu ksaláfrona,
giatí me agapuses,
esí `sun i agápi mu,
pu me parigoruses.
|