Μια ζωή, μι’ αγάπη
προσπαθώ να σεβαστώ.
Μα δε ζω στο χτες.
Έχω ανοιχτές
πόρτες στο παρόν,
γέφυρες γι’ αυτόν
που ‘χει κάνει λάθη,
για να μάθει το σωστό.
Μια ζωή, μια αγάπη
σου ‘χω δώσει αμαχητί.
Κόψε τις σπαθιές
κόντρα σε σκιές,
κόντρα σε παλιούς
έρωτες τρελούς.
Μη ζηλεύεις πάθη
που με κράτησαν στη γη.
Μη ζηλεύεις πάθη
που δε μου ‘δωσαν φτερά.
Δες με αγκάθι αγκάθι
λογαριάζω τη φθορά.
Κόψε τις σπαθιές
και τις κριτικές
κόντρα σε φιγούρες τραγικές.
Λευτεριά, γι’ απόψε
πάψε να χτυπάς μ’ ορμή.
Το κορμί μου ενδύω
με το ουράνιο του κορμί.
Δε θα σκλαβωθώ.
Τι κι αν του δοθώ.
Ως τον ουρανό του θ’ απλωθώ.
Το κορμί μου ενδύω
με το ουράνιο του κορμί.
Τι κι αν του δοθώ;
Δε θα σκλαβωθώ.
Κόντρα σε παλιούς
έρωτες τρελούς
μόνη μου θα δύω,
θ’ ανατέλλω μοναχή.
|
Mia zoí, mi’ agápi
prospathó na sevastó.
Ma de zo sto chtes.
Έcho anichtés
pórtes sto parón,
géfires gi’ aftón
pu ‘chi káni láthi,
gia na máthi to sostó.
Mia zoí, mia agápi
su ‘cho dósi amachití.
Kópse tis spathiés
kóntra se skiés,
kóntra se palius
érotes trelus.
Mi zilevis páthi
pu me krátisan sti gi.
Mi zilevis páthi
pu de mu ‘dosan fterá.
Des me agkáthi agkáthi
logariázo ti fthorá.
Kópse tis spathiés
ke tis kritikés
kóntra se figures tragikés.
Lefteriá, gi’ apópse
pápse na chtipás m’ ormí.
To kormí mu endío
me to uránio tu kormí.
De tha sklavothó.
Ti ki an tu dothó.
Os ton uranó tu th’ aplothó.
To kormí mu endío
me to uránio tu kormí.
Ti ki an tu dothó;
De tha sklavothó.
Kóntra se palius
érotes trelus
móni mu tha dío,
th’ anatéllo monachí.
|