Σου `δινα λεφτά για τα ταξίδια
και χρυσάνθεμα απ’ της Κίνας τις αυλές
πέτρες σκαλιστές για δαχτυλίδια
και φορέματα από πόλεις μαγικές
Στα παλιά βιβλία του πατέρα
της Αλεξάνδρειας οι μύθοι κι οι γιορτές
για όσα σκορπιστήκαν στον αέρα
και στις θάλασσες τις γκρίζες απ’ το χθες
Ό,τι κι αν αρχίσω
όποια πόρτα κι αν χτυπήσω
τίποτα δε φτάνει στο δικό σου ουρανό
Κάτι να γυαλίζει
θέλεις πάντα κι ας θυμίζει
ό, τι πιο θαμπό μαζί και σκοτεινό
Σαν του φτωχού Σαρλό τη μπαλαρίνα
που χορεύει μες στης νύχτας το ρυθμό
μα η καρδιά σου σαν κλεισμένη σε βιτρίνα
δεν αγγίζει της δικής μου τον παλμό
Ώσπου μια βραδιά ένας σχοινοβάτης
μες στα φώτα αυτού του τσίρκου ισορροπεί
παίρνει ο ομορφονιός τη μπαλαρίνα
κι είν’ μονάχος τώρα ο κλόουν στη σκηνή
Ό,τι κι αν αρχίσω
όποια πόρτα κι αν χτυπήσω
τίποτα δε φτάνει στο δικό σου ουρανό
Κάτι να γυαλίζει
θέλεις πάντα κι ας θυμίζει
ό, τι πιο θαμπό μαζί και σκοτεινό
|
Su `dina leftá gia ta taksídia
ke chrisánthema ap’ tis Kínas tis avlés
pétres skalistés gia dachtilídia
ke forémata apó pólis magikés
Sta paliá vivlía tu patéra
tis Aleksándrias i míthi ki i giortés
gia ósa skorpistíkan ston aéra
ke stis thálasses tis gkrízes ap’ to chthes
Ό,ti ki an archíso
ópia pórta ki an chtipíso
típota de ftáni sto dikó su uranó
Káti na gialízi
thélis pánta ki as thimízi
ó, ti pio thabó mazí ke skotinó
San tu ftochu Sarló ti balarína
pu chorevi mes stis níchtas to rithmó
ma i kardiá su san klisméni se vitrína
den angizi tis dikís mu ton palmó
Ώspu mia vradiá énas schinovátis
mes sta fóta aftu tu tsírku isorropi
perni o omorfoniós ti balarína
ki in’ monáchos tóra o klóun sti skiní
Ό,ti ki an archíso
ópia pórta ki an chtipíso
típota de ftáni sto dikó su uranó
Káti na gialízi
thélis pánta ki as thimízi
ó, ti pio thabó mazí ke skotinó
|