Κι αν είμαι φτωχαδάκι | Ki an ime ftochadáki

Μες στο βαθύ σκοτάδι απόψε θε να ‘ρθω,
για να σου πω μωρό μου, γα σε πώς θα χαθώ.

Τ’ αράπικά σου μάτια κι η μαύρη σου ελιά,
βαθειά μου την πληγώσαν τη δόλια μου καρδιά.

Φτωχό παιδί κι αν είμαι έχω τρανή καρδιά,
καρδιά γεμάτη πλούτη κι ολόθερμη αγκαλιά.

Μην το θαρρείς πως βρίσκεις στα πλούτη τη χαρά,
πεντάρα δεν αξίζουν, σαν λείπει η καρδιά.

Mes sto vathí skotádi apópse the na ‘rtho,
gia na su po moró mu, ga se pós tha chathó.

T’ arápiká su mátia ki i mavri su eliá,
vathiá mu tin pligósan ti dólia mu kardiá.

Ftochó pedí ki an ime écho traní kardiá,
kardiá gemáti pluti ki olóthermi agkaliá.

Min to tharris pos vrískis sta pluti ti chará,
pentára den aksízun, san lipi i kardiá.