|
Κοίτα με πως κατάντησα
για σένα να πονάω,
να πίνω και για σένανε
στους δρόμους να γυρνάω.
Κοίτα με πως μ’ έκανες
μα εγώ σε θέλω ακόμα
σε μια βραδιά με πρόδωσες
μ’ ένα φιλί στο στόμα.
Κοίτα με γιατί ο πόνος δυναμώνει
κοίτα με γιατί έχω γίνει σκόνη,
έκαψες σε μια νύχτα τα όνειρα μου
κι εγώ υπέκυψα στα τραύματα μου.
Κοίτα με πως γκρεμίστηκα
από τον ουρανό σου
στο χώμα κάτω μ’ έριξες
κι ας ήμουνα θεός σου.
Κοίτα με γιατί ο πόνος δυναμώνει
κοίτα με γιατί έχω γίνει σκόνη,
έκαψες σε μια νύχτα τα όνειρα μου
κι εγώ υπέκυψα στα τραύματα μου.
|
Kita me pos katántisa
gia séna na ponáo,
na píno ke gia sénane
stus drómus na girnáo.
Kita me pos m’ ékanes
ma egó se thélo akóma
se mia vradiá me pródoses
m’ éna filí sto stóma.
Kita me giatí o pónos dinamóni
kita me giatí écho gini skóni,
ékapses se mia níchta ta ónira mu
ki egó ipékipsa sta trafmata mu.
Kita me pos gkremístika
apó ton uranó su
sto chóma káto m’ érikses
ki as ímuna theós su.
Kita me giatí o pónos dinamóni
kita me giatí écho gini skóni,
ékapses se mia níchta ta ónira mu
ki egó ipékipsa sta trafmata mu.
|
