|
Μάνα μου, μανούλα μου,
με πονεί η καρδούλα μου
και πως θα γιάνω,
δέκα μέρες παντρεμένη
κι είμαι πάλι χωρισμένη
κι είμαι πάλι χωρισμένη,
όσους άντρες, καλέ μου κι αν επήρα,
πάλι ξαναείμαι χήρα,
όσους άντρες,
καλέ μου κι αν επήρα,
πάλι ξαναείμαι χήρα.
Μάνα μου, εσύ τα ‘φταις,
που μ’έμπλεξες με προξενιές,
γι αυτό χωρίζω,
θέλω άντρα που να τα ‘χει
και να τον ευρώ μονάχη
και να τον ευρώ μονάχη,
να ‘ναι μάγκας, καλέ μου,
να ‘ναι φίνος, σαν και μένανε
και κείνος, να ‘ναι φίνος,
σαν και μένανε και κείνος.
Άραγε ποιος να ‘ναι αυτός
ο καινούριος ο γαμπρός,
που θ’αγαπήσω,
όποιος άντρας θα με πάρει,
θα ‘χει τύχη, θα ‘χει χάρη,
θα ‘χει τύχη, θα ‘χει χάρη,
μάνα μου, καλέ δε θα προφταίνει
χάδια και φιλιά να παίρνει,
μάνα μου, καλέ δε θα προφταίνει
χάδια και φιλιά να παίρνει.
|
Mána mu, manula mu,
me poni i kardula mu
ke pos tha giáno,
déka méres pantreméni
ki ime páli chorisméni
ki ime páli chorisméni,
ósus ántres, kalé mu ki an epíra,
páli ksanaime chíra,
ósus ántres,
kalé mu ki an epíra,
páli ksanaime chíra.
Mána mu, esí ta ‘ftes,
pu m’éblekses me prokseniés,
gi aftó chorízo,
thélo ántra pu na ta ‘chi
ke na ton evró monáchi
ke na ton evró monáchi,
na ‘ne mágkas, kalé mu,
na ‘ne fínos, san ke ménane
ke kinos, na ‘ne fínos,
san ke ménane ke kinos.
Άrage pios na ‘ne aftós
o kenurios o gabrós,
pu th’agapíso,
ópios ántras tha me pári,
tha ‘chi tíchi, tha ‘chi chári,
tha ‘chi tíchi, tha ‘chi chári,
mána mu, kalé de tha profteni
chádia ke filiá na perni,
mána mu, kalé de tha profteni
chádia ke filiá na perni.
|
