Είσαι ένα ψέμα μες στην αλήθεια.
Είσαι ένας δρόμος χωρίς γυρισμό.
Είσαι το πάθος, μα ας είναι λάθος.
Είσαι η αρχή του τέλους εδώ.
Ματωμένα φεγγάρια
τα δικά μας τα βράδια.
Κλειδωμένα κι απ’ τα στήθη σου.
Ματωμένα φεγγάρια
και τα όνειρα άδεια
σχηματίζουν απλά τη μορφή σου.
Είσαι ένα πάθος μαζί με λάθος.
Είσαι το τέλος και η αρχή.
Είσαι η λάμψη μες στο σκοτάδι.
Είσαι η τρέλα κι η λογική.
|
Ise éna pséma mes stin alíthia.
Ise énas drómos chorís girismó.
Ise to páthos, ma as ine láthos.
Ise i archí tu télus edó.
Matoména fengária
ta diká mas ta vrádia.
Klidoména ki ap’ ta stíthi su.
Matoména fengária
ke ta ónira ádia
schimatízun aplá ti morfí su.
Ise éna páthos mazí me láthos.
Ise to télos ke i archí.
Ise i lámpsi mes sto skotádi.
Ise i tréla ki i logikí.
|