Μαύρη ζωή μικρούλα μου,
μαύρη σκοτεινιασμένη,
η μοίρα μας το έγραψε,
να ζούμε χωρισμένοι
Και σαν το μαύρο σύννεφο,
ήταν’ ο έρωτας μας,
η τύχη μας φανέρωσε,
χίλιους καημούς μπροστά μας,
Λαχταρώ,
λαχταρώ να ‘ρθεις κοντά μου,
να μου γεια,
να μου γειάνεις τη καρδιά μου.
Δε φταις εσύ, ούτε κι εγώ,
ήταν το τυχερό μας,
να βρίσκουμε εμπόδια
στο δρόμο το δικό μας
Κι η όμορφη αγάπη μας,
μαύρος καπνός να γίνει,
ήταν γραφτό μες στη ζωή,
τίποτα να μη μείνει.
|
Mavri zoí mikrula mu,
mavri skotiniasméni,
i mira mas to égrapse,
na zume chorisméni
Ke san to mavro sínnefo,
ítan’ o érotas mas,
i tíchi mas fanérose,
chílius kaimus brostá mas,
Lachtaró,
lachtaró na ‘rthis kontá mu,
na mu gia,
na mu giánis ti kardiá mu.
De ftes esí, ute ki egó,
ítan to ticheró mas,
na vrískume ebódia
sto drómo to dikó mas
Ki i ómorfi agápi mas,
mavros kapnós na gini,
ítan graftó mes sti zoí,
típota na mi mini.
|