Αγάπη μου γλυκιά, τη φτωχή μου καρδιά
μη μου τη μαραίνεις,
αγάπη μου γλυκιά, δε θ’ αντέξω άλλο πια
που μακριά μου φεύγεις.
Με δέρνουν χίλιοι πόνοι
μα όλους τους μερώνω,
έναν δεν αντέχω μόνο,
το δικό σου πόνο.
Αχ!, εσύ που μ’ αγαπούσες
κι ήμουνα η χαρά σου,
τώρα πώς βαστάει η καρδιά σου
και μου λες το “γεια σου”,
αχ! και μου λες το “γεια σου”.
Τώρα άλλο δε μου μένει
παρά να σε μισήσω,
μα πώς να λησμονήσω
που τόσο σ’ αγαπώ, αχ!
Με δέρνουν χίλιοι πόνοι
μα όλους τους μερώνω,
έναν δεν αντέχω μόνο,
τον δικό σου πόνο,
αχ!, το δικό σου πόνο.
Τώρα άλλο δε μου μένει
παρά να σε μισήσω,
μα πώς να λησμονήσω
που τόσο σ’ αγαπώ, αχ!
Εσύ που μ’ αγαπούσες
κι ήμουνα η χαρά σου,
τώρα πώς βαστάει η καρδιά σου
και μου λες το “γεια σου”,
αχ! και μου λες το “γεια σου”.
|
Agápi mu glikiá, ti ftochí mu kardiá
mi mu ti marenis,
agápi mu glikiá, de th’ antékso állo pia
pu makriá mu fevgis.
Me dérnun chílii póni
ma ólus tus meróno,
énan den antécho móno,
to dikó su póno.
Ach!, esí pu m’ agapuses
ki ímuna i chará su,
tóra pós vastái i kardiá su
ke mu les to “gia su”,
ach! ke mu les to “gia su”.
Tóra állo de mu méni
pará na se misíso,
ma pós na lismoníso
pu tóso s’ agapó, ach!
Me dérnun chílii póni
ma ólus tus meróno,
énan den antécho móno,
ton dikó su póno,
ach!, to dikó su póno.
Tóra állo de mu méni
pará na se misíso,
ma pós na lismoníso
pu tóso s’ agapó, ach!
Esí pu m’ agapuses
ki ímuna i chará su,
tóra pós vastái i kardiá su
ke mu les to “gia su”,
ach! ke mu les to “gia su”.
|