Παραπατώντας στου Λονδίνου τα στενά
Βλέπουν τα μάτια μου τη νύχτα μεσημέρι
Όλες οι γλώσσες που ενώθηκαν σε μια
Κανείς δε νοιάζεται αν ζεις ή αν πεθαίνεις
Πάνω στα δίπατα με πνίγει ο καπνός
Από την τσέπη του μπουφάν μου ξαναβγάζω
Το ραδιόφωνο παλιό με ακουστικό
Πιάνω ελληνικό σταθμό για ν’ ανασάνω
Μη βρέξει, μη βρέξει και μη στάξει
Πάντα σ’ είχα μα εσύ δεν ήσουνα εντάξει
Μη βρέξει, μη βρέξει και μη στάξει
Πάντα σ’ είχα μα εσύ δεν ήσουνα εντάξει
Όλα είναι ίδια και παλιά σαν το Θεό
Και η βιτρίνα στη γωνιά αναβοσβήνει
Μέσα χτυπιέται ένας άφραγκος Ινδός
Που ήρθε εδώ για να σωθεί απ’ τη γαλήνη
Έι Γκρέκο ακούγεται η φωνή
Που αγναντεύεις; Το τσιγάρο θα σε κάψει
Είναι ο έρωτας σαν το μωρό παιδί
Που αν δε βυζάξει απ’ το κλάμα θα σε σκάσει
Και το ράδιο εξακολουθεί
Μ’ αβανταδόρικο σουξέ με καλοπιάνει
Μήπως μου διώξει τη μανία της φυγής
Από εσένανε που δε με πλησιάζεις
|
Parapatóntas stu Londínu ta stená
Olépun ta mátia mu ti níchta mesiméri
Όles i glósses pu enóthikan se mia
Kanis de niázete an zis í an pethenis
Páno sta dípata me pnígi o kapnós
Apó tin tsépi tu bufán mu ksanavgázo
To radiófono palió me akustikó
Piáno ellinikó stathmó gia n’ anasáno
Mi vréksi, mi vréksi ke mi stáksi
Pánta s’ icha ma esí den ísuna entáksi
Mi vréksi, mi vréksi ke mi stáksi
Pánta s’ icha ma esí den ísuna entáksi
Όla ine ídia ke paliá san to Theó
Ke i vitrína sti goniá anavosvíni
Mésa chtipiéte énas áfragkos Indós
Pu írthe edó gia na sothi ap’ ti galíni
Έi Gkréko akugete i foní
Pu agnantevis; To tsigáro tha se kápsi
Ine o érotas san to moró pedí
Pu an de vizáksi ap’ to kláma tha se skási
Ke to rádio eksakoluthi
M’ avantadóriko suksé me kalopiáni
Mípos mu dióksi ti manía tis figís
Apó esénane pu de me plisiázis
|