Πού ‘ναι η επιλογή
στα τόσα σχήματα
πού ‘ναι στο κορμί
τα τόσα σχέδια που θες
να σου ανάβουν πληγές
Πού ‘ναι στη ματιά τα τόσα βλέμματα
πού ‘ναι τα ζεστά καρφιά του έρωτα
πού μες στα μάτια ποιανού
Πού ‘ναι, ρε παιδιά, τα τόσα λόγια τα τόσα
Πού ‘ναι, ρε καρδιά, τα τόσα λόγια που θες
να σου πούνε
Πού ‘ναι στη ματιά τα τόσα βλέμματα
πού ‘ναι τα ζεστά καρφιά του έρωτα
πού μες στα μάτια ποιανού
Πού ‘ναι στα βουνά τα τόσα χρώματα
ένα καρβουνάκι εγώ στα χώματα
δες
να ξυπνούν οι ψυχές
Να ξυπνούν οι ψυχές μέσα στα βλέμματα
να ακούν φωνές
μέσα στις ροζ τις ζωές
που δε βάφουν καρδιές
Πού ‘ναι, ρε παιδιά, τα τόσα λόγια τα τόσα
Πού ‘ναι, ρε καρδιά, τα τόσα λόγια που θες
να σου πούνε
Πού ‘ναι στην ψυχή τα τόσα χρώματα
πού ‘ναι η επιλογή
ν’ αλλάζω ονόματα
πού μες στα μάτια ποιανού
|
Pu ‘ne i epilogí
sta tósa schímata
pu ‘ne sto kormí
ta tósa schédia pu thes
na su anávun pligés
Pu ‘ne sti matiá ta tósa vlémmata
pu ‘ne ta zestá karfiá tu érota
pu mes sta mátia pianu
Pu ‘ne, re pediá, ta tósa lógia ta tósa
Pu ‘ne, re kardiá, ta tósa lógia pu thes
na su pune
Pu ‘ne sti matiá ta tósa vlémmata
pu ‘ne ta zestá karfiá tu érota
pu mes sta mátia pianu
Pu ‘ne sta vuná ta tósa chrómata
éna karvunáki egó sta chómata
des
na ksipnun i psichés
Na ksipnun i psichés mésa sta vlémmata
na akun fonés
mésa stis roz tis zoés
pu de váfun kardiés
Pu ‘ne, re pediá, ta tósa lógia ta tósa
Pu ‘ne, re kardiá, ta tósa lógia pu thes
na su pune
Pu ‘ne stin psichí ta tósa chrómata
pu ‘ne i epilogí
n’ allázo onómata
pu mes sta mátia pianu
|