|
Φωτιά να ‘βρεχε τούτη η νυχτιά
Τα ρέστα μας να κάψει
Αυτά που ακόμα η καρδιά κρατά
Και θέλει να τα κλάψει
Μέχρι να ξημερώσει
Ο πόνος να ‘χει λιώσει
Μέσα μου απ’ τ’ αναφιλητά
Μέχρι να ξημερώσει
Να έχω ξεχρεώσει
Λόγια σου κι αγγίγματα πλαστά
Μέχρι να ξημερώσει
Ας μ’ έχουν νιώσει όσοι
Πνίγουνε δάκρυα κι ουρλιαχτά
Βαθιά στο στήθος μου δέκα σπαθιά
Χαράζουν μονοπάτι
Γλιστρά στις όχθες του και προχωρά
Και χάνεται η αγάπη
Μέχρι να ξημερώσει
Ο πόνος να ‘χει λιώσει
Μέσα μου απ’ τ’ αναφιλητά
Μέχρι να ξημερώσει
Να έχω ξεχρεώσει
Λόγια σου κι αγγίγματα πλαστά
Μέχρι να ξημερώσει
Ας μ’ έχουν νιώσει όσοι
Πνίγουνε δάκρυα κι ουρλιαχτά
|
Fotiá na ‘vreche tuti i nichtiá
Ta résta mas na kápsi
Aftá pu akóma i kardiá kratá
Ke théli na ta klápsi
Méchri na ksimerósi
O pónos na ‘chi liósi
Mésa mu ap’ t’ anafilitá
Méchri na ksimerósi
Na écho ksechreósi
Lógia su ki angigmata plastá
Méchri na ksimerósi
As m’ échun niósi ósi
Pnígune dákria ki urliachtá
Oathiá sto stíthos mu déka spathiá
Charázun monopáti
Glistrá stis óchthes tu ke prochorá
Ke chánete i agápi
Méchri na ksimerósi
O pónos na ‘chi liósi
Mésa mu ap’ t’ anafilitá
Méchri na ksimerósi
Na écho ksechreósi
Lógia su ki angigmata plastá
Méchri na ksimerósi
As m’ échun niósi ósi
Pnígune dákria ki urliachtá
|
