Η ζωή που `χουμε ζήσει
μοιάζει ατέλειωτο βιβλίο
που δε θα `πρεπε να κλείσει
και γι’ αυτό μη λες αντίο
Μη λες αντίο φύγε σαν να μη χωρίζουμε
πιο πολύ αν πικραθούμε τι κερδίζουμε
Μη λες αντίο φύγε σαν να μη χωρίζουμε
ότι θα συναντηθούμε και πάλι ας ελπίζουμε
Άσε με να σε κρατήσω
μες στα χέρια μου τα δύο
και τα χείλη σου να κλείσω
να μην πεις κι αυτό τ’ αντίο
Μη λες αντίο φύγε σαν να μη χωρίζουμε
πιο πολύ αν πικραθούμε τι κερδίζουμε
Μη λες αντίο φύγε σαν να μη χωρίζουμε
ότι θα συναντηθούμε και πάλι ας ελπίζουμε
|
I zoí pu `chume zísi
miázi atélioto vivlío
pu de tha `prepe na klisi
ke gi’ aftó mi les antío
Mi les antío fíge san na mi chorízume
pio polí an pikrathume ti kerdízume
Mi les antío fíge san na mi chorízume
óti tha sinantithume ke páli as elpízume
Άse me na se kratíso
mes sta chéria mu ta dío
ke ta chili su na kliso
na min pis ki aftó t’ antío
Mi les antío fíge san na mi chorízume
pio polí an pikrathume ti kerdízume
Mi les antío fíge san na mi chorízume
óti tha sinantithume ke páli as elpízume
|