Τίποτα δεν θυμάμαι πια
Απ’ το δικό σου πόνο
Που απλόχερα μου χάριζες
Λες και ήτανε χαρά
Σαν να ταν άλλος κι όχι εγώ
Πίσω κοιτώ στον χρόνο
Κι όλα τα ψεύτικα φιλιά
Μοιάζουνε μακρινά
Μη μ’ αναζητήσεις, μη μ’ αναζητήσεις
Δεν υπάρχω πουθενά
Κι ότι σου είπα πάει
Η ζωή είναι μια φορά
Κι όποιος την αγαπάει
Τίποτα δε μου έμεινε
Απ’ όσα μου ‘χες τάξει
Αφού δεν έδωσες ποτέ
Κάτι από την καρδιά
Ας μην ορκίζεσαι λοιπόν
Πως έχεις τώρα αλλάξει
Γιατί δεν πέφτω στο κενό
Για δεύτερη φορά
Μη μ’ αναζητήσεις, μη μ’ αναζητήσεις
Δεν υπάρχω πουθενά
Κι ότι σου είπα πάει
Η ζωή είναι μια φορά
Κι όποιος την αγαπάει
|
Típota den thimáme pia
Ap’ to dikó su póno
Pu aplóchera mu chárizes
Les ke ítane chará
San na tan állos ki óchi egó
Píso kitó ston chróno
Ki óla ta pseftika filiá
Miázune makriná
Mi m’ anazitísis, mi m’ anazitísis
Den ipárcho puthená
Ki óti su ipa pái
I zoí ine mia forá
Ki ópios tin agapái
Típota de mu émine
Ap’ ósa mu ‘ches táksi
Afu den édoses poté
Káti apó tin kardiá
As min orkízese lipón
Pos échis tóra alláksi
Giatí den péfto sto kenó
Gia defteri forá
Mi m’ anazitísis, mi m’ anazitísis
Den ipárcho puthená
Ki óti su ipa pái
I zoí ine mia forá
Ki ópios tin agapái
|