Αδέρφια μας ξενιτεμένα που λείπετε χρόνια μακριά
από τον τόπο σας από το σπίτι σας
κι απ’ της μανούλας σας την αγκαλιά,
τραγούδι γράψαμε για να σας στείλουμε τα χαιρετίσματα
από τους φίλους σας, απ’ την αγάπη σας
να λησμονήσετε την ξενιτιά.
Για τον καθένα σας έχω ένα μήνυμα
που θα τ’ ακούσετε τραγουδιστά,
όποιος αγάπησε να μη ξεχάσει
πως κλαίει πίσω του κάποια καρδιά.
Κι όποιος λησμόνησε παιδιά και σπίτι,
τον περιμένουνε με καρδιοχτύπι.
Και όποιος στη μάνα του δεν έχει γράψει,
να στείλει σήμερα αμέσως γράμμα.
Με παρακάλεσε να του το πω πνιγμένη
μες στο κλάμα.
|
Adérfia mas kseniteména pu lipete chrónia makriá
apó ton tópo sas apó to spíti sas
ki ap’ tis manulas sas tin agkaliá,
tragudi grápsame gia na sas stilume ta cheretísmata
apó tus fílus sas, ap’ tin agápi sas
na lismonísete tin ksenitiá.
Gia ton kathéna sas écho éna mínima
pu tha t’ akusete tragudistá,
ópios agápise na mi ksechási
pos klei píso tu kápia kardiá.
Ki ópios lismónise pediá ke spíti,
ton periménune me kardiochtípi.
Ke ópios sti mána tu den échi grápsi,
na stili símera amésos grámma.
Me parakálese na tu to po pnigméni
mes sto kláma.
|