Ξαφνικά Ξαφνικά Ξαφνικά
παίρνει η νύχτα κοντά σου φωτιά
Μ’ ένα βλέμμα σου περαστικό
νομίζω απόψε πως θα τρελαθώ
Ξαφνικά ξαφνικά με κοιτάς
μες στα μάτια και χαμογελάς
η ομορφότερη είναι στιγμή
να σου μιλήσω βρήκα την αφορμή
Μια μια μια σου ματιά
φτάνει να μου πάρει τα μυαλά
μια ματιά , μια ματιά
ήταν σπίθα κι έχει γίνει πυρκαγιά
Ένα βλέμμα σου ‘ ένα λεπτό
κι όσο καίγομαι στον πυρετό
άλλο τόσο θα μένω εδώ
Ξαφνικά στον καπνό στα ποτά
όλα μοιάζουν πολύ βαρετά
με το ζόρι με πήραν να βγω
ήταν μάλλον γραφτό να σε βρω
|
Ksafniká Ksafniká Ksafniká
perni i níchta kontá su fotiá
M’ éna vlémma su perastikó
nomízo apópse pos tha trelathó
Ksafniká ksafniká me kitás
mes sta mátia ke chamogelás
i omorfóteri ine stigmí
na su milíso vríka tin aformí
Mia mia mia su matiá
ftáni na mu pári ta mialá
mia matiá , mia matiá
ítan spítha ki échi gini pirkagiá
Έna vlémma su ‘ éna leptó
ki óso kegome ston piretó
állo tóso tha méno edó
Ksafniká ston kapnó sta potá
óla miázun polí varetá
me to zóri me píran na vgo
ítan mállon graftó na se vro
|