Το ξέρω, οι νύχτες απλώνουν το δίχτυ,
οι μέρες χορεύουν κι αυτές σε ένα τόνο θριάμβου,
το βλέπω, χορεύω χωρίς να το θέλω μαζί τους κι εγώ
ένα γύρο θανάτου
Κι όμως κάτι δεν ξέρω, κι όμως κάτι δεν ξέρω
κι είν’ αυτό που μου λείπει
Κι όπως λάμπεις στα χρώματα που σε τυλίγουν το βράδυ,
κι όπως στέκεις πανέμορφη σε ένα τοπίο καπνού,
είν’ αυτό που δεν ξέρω, είν’ αυτό που μου λείπει,
είν’ η σκέψη πως φεύγεις σε μια στιγμή πανικού
Το ξέρω, ο έρωτας κάνει ένα κύκλο,
κι εσύ που αλλάζεις ρυθμούς κι εγώ που τα χάνω,
το βλέπω, παιχνίδι που παίζω μαζί σου σε τέτοιους καιρούς
Θεέ μου πόσο τρομάζω
Κι όμως κάτι δεν ξέρω, κι όμως κάτι δεν ξέρω
κι είν’ αυτό που μου λείπει
Κι όπως λάμπεις στα χρώματα που σε τυλίγουν το βράδυ,
κι όπως στέκεις πανέμορφη σε ένα τοπίο καπνού,
είν’ αυτό που δεν ξέρω, είν’ αυτό που μου λείπει,
είν’ η σκέψη πως φεύγεις σε μια στιγμή πανικού
|
To kséro, i níchtes aplónun to díchti,
i méres chorevun ki aftés se éna tóno thriámvu,
to vlépo, chorevo chorís na to thélo mazí tus ki egó
éna giro thanátu
Ki ómos káti den kséro, ki ómos káti den kséro
ki in’ aftó pu mu lipi
Ki ópos lábis sta chrómata pu se tilígun to vrádi,
ki ópos stékis panémorfi se éna topío kapnu,
in’ aftó pu den kséro, in’ aftó pu mu lipi,
in’ i sképsi pos fevgis se mia stigmí paniku
To kséro, o érotas káni éna kíklo,
ki esí pu allázis rithmus ki egó pu ta cháno,
to vlépo, pechnídi pu pezo mazí su se tétius kerus
Theé mu póso tromázo
Ki ómos káti den kséro, ki ómos káti den kséro
ki in’ aftó pu mu lipi
Ki ópos lábis sta chrómata pu se tilígun to vrádi,
ki ópos stékis panémorfi se éna topío kapnu,
in’ aftó pu den kséro, in’ aftó pu mu lipi,
in’ i sképsi pos fevgis se mia stigmí paniku
|