Μια ζωή στην αγωνία,
ανασφάλεια και φοβία
και ο κόσμος τι θα πει.
Άλλαγες τα βήματά μου,
όπου θέλει η καρδιά μου
ας με πάει κι όπου βγει.
Θα ζήσω χωρίς προγράμματα,
χωρίς φραγμούς και φράγματα
κι ας γίνουν όλα στάχτη.
Δε θέλω την επανάληψη,
θέλει η καρδιά κατάληψη
με γλέντι και αγάπη.
Όλα θέλω να τα ζήσω,
τίποτα να μην αφήσω
μες στον ψεύτικο καιρό.
Δεν αντέχω στην ευθεία
που ‘ναι μια αδυναμία,
μια ρουτινά στον καημό.
|
Mia zoí stin agonía,
anasfália ke fovía
ke o kósmos ti tha pi.
Άllages ta vímatá mu,
ópu théli i kardiá mu
as me pái ki ópu vgi.
Tha zíso chorís prográmmata,
chorís fragmus ke frágmata
ki as ginun óla stáchti.
De thélo tin epanálipsi,
théli i kardiá katálipsi
me glénti ke agápi.
Όla thélo na ta zíso,
típota na min afíso
mes ston pseftiko keró.
Den antécho stin efthia
pu ‘ne mia adinamía,
mia rutiná ston kaimó.
|