Μπορεί να μοιάζεις με κείνους που βρίζω
κι όμως σε ψάχνω και σε αγγίζω,
μπορεί να ψάχνω αφορμή να σε χάσω
κι όμως ιδρώνω για να σε φτάσω.
Μπορεί να μοιάζω με ζητιάνο στα φανάρια
κι όμως μου τάζεις χρυσά φεγγάρια,
μπορεί να κάνω τη ζωή σου εφιάλτη
μα η φωνή μου σου λέει κάτι.
Υπάρχει κάτι που στη γη με τραβάει
μια εικόνα που το βλέμμα μεθάει,
υπάρχει κάτι μεγάλο σαν ψέμα
θολό σαν τη σκόνη πικρό σαν το αίμα.
Μπορεί να μοιάζεις με κείνους που βρίζω
κι όμως σε ψάχνω και σε αγγίζω.
Μπορεί να μοιάζεις, να μοιάζεις μ’ απάτη
κι όμως σε βλέπω και σου κλείνω το μάτι.
Μπορεί να μοιάζεις με τις μέρες που πάνε
κι όμως θα ζήσω όπως και να `ναι,
μπορεί να κάνω την τρέλα σου αγάπη
μα η φωνή μου σου λέει κάτι.
Υπάρχει κάτι που στη γη με τραβάει
μια εικόνα που το βλέμμα μεθάει,
υπάρχει κάτι μεγάλο σαν ψέμα
θολό σαν τη σκόνη πικρό σαν το αίμα.
|
Bori na miázis me kinus pu vrízo
ki ómos se psáchno ke se angizo,
bori na psáchno aformí na se cháso
ki ómos idróno gia na se ftáso.
Bori na miázo me zitiáno sta fanária
ki ómos mu tázis chrisá fengária,
bori na káno ti zoí su efiálti
ma i foní mu su léi káti.
Ipárchi káti pu sti gi me travái
mia ikóna pu to vlémma methái,
ipárchi káti megálo san pséma
tholó san ti skóni pikró san to ema.
Bori na miázis me kinus pu vrízo
ki ómos se psáchno ke se angizo.
Bori na miázis, na miázis m’ apáti
ki ómos se vlépo ke su klino to máti.
Bori na miázis me tis méres pu páne
ki ómos tha zíso ópos ke na `ne,
bori na káno tin tréla su agápi
ma i foní mu su léi káti.
Ipárchi káti pu sti gi me travái
mia ikóna pu to vlémma methái,
ipárchi káti megálo san pséma
tholó san ti skóni pikró san to ema.
|