Στο όνειρό μου σε είδα
στο Χορό καβαλάρη
Ένα άσπρο μαντίλι
μου κουνούσες θαρρώ
Οδηγούσες σε μέρη
που το Φως σε καλούσε
Τα Βουνά σε κοιτάζαν
με ματιά αδερφού
Κι όταν έπεσε η Νύχτα
σε θυμάμαι να τρέμεις
Πως αλήθεια τα Χρώματα
κινήσαν για αλλού
Μες τη χώρα της Νύχτας
σε δικάσαν να μείνεις
Κάποιες Μοίρες φρικτές
της χλωμής κλινικής
Η μορφή σου που πριν
τη Ζωή προκαλούσε
Μες τη μαύρη Αρρώστια
είναι τόσο μικρή
Τώρα βλέπω τη Νύχτα
στην αισχρή της σχεδία
Να πατάει στις πλάτες
της Θλιμμένης Αυγής
|
Sto óniró mu se ida
sto Choró kavalári
Έna áspro mantíli
mu kunuses tharró
Odiguses se méri
pu to Fos se kaluse
Ta Ouná se kitázan
me matiá aderfu
Ki ótan épese i Níchta
se thimáme na trémis
Pos alíthia ta Chrómata
kinísan gia allu
Mes ti chóra tis Níchtas
se dikásan na minis
Kápies Mires friktés
tis chlomís klinikís
I morfí su pu prin
ti Zoí prokaluse
Mes ti mavri Arróstia
ine tóso mikrí
Tóra vlépo ti Níchta
stin eschrí tis schedía
Na patái stis plátes
tis Thlimménis Avgís
|