Μεγάλη αμαρτία μεγάλη αδικία
που μ’ απαρνιέσαι και με πετάς
Μήπως δεν το ήξερες πως ήμουνα ανάπηρος
γιατί λοιπόν μ’ αφήνεις γιατί δε μ’ αγαπάς
Να μη σε συνοριστεί ο θεός
γι’ αυτή την πράξη σου
είμαι ανάπηρος κι έχω ανάγκη
απ’ την αγάπη σου
Λεφτά δε σου γυρεύω ψωμί δεν ζητιανεύω
ούτε συμπόνια δε σου ζητώ
θέλω την αγάπη σου γιατί μου δίνει δύναμη
κοντά μου όταν είσαι τον πόνο μου ξεχνώ
Να μη σε συνοριστεί ο θεός
γι’ αυτή την πράξη σου
είμαι ανάπηρος κι έχω ανάγκη
απ’ την αγάπη σου
|
Megáli amartía megáli adikía
pu m’ aparniése ke me petás
Mípos den to íkseres pos ímuna anápiros
giatí lipón m’ afínis giatí de m’ agapás
Na mi se sinoristi o theós
gi’ aftí tin práksi su
ime anápiros ki écho anágki
ap’ tin agápi su
Leftá de su girevo psomí den zitianevo
ute sibónia de su zitó
thélo tin agápi su giatí mu díni dínami
kontá mu ótan ise ton póno mu ksechnó
Na mi se sinoristi o theós
gi’ aftí tin práksi su
ime anápiros ki écho anágki
ap’ tin agápi su
|