Πραματευτής κατέβαινε από ένα βουνί απάνω
λαλεί μουλάρια δώδεκα μουλίτσες δεκαπέντε
σε μια μουλίτσα ταπεινή μόσχο ‘χε φορτωμένο.
Κι από τον μόσχο τον πολύ κι από τη μυρωδιά του
ο νιός εποκοιμήθηκε εις τη μουλίτσα απάνω,
μουλίτσες παραστράτησαν σ’ άγρια μονοπάτια.
Χαρά σε τούτα τα βουνά που κλέφτες δεν υπάρχουν
ο νιος δεν το ‘χε να το πει. Άλλοι του ξεφορτώναν
κι άλλος βαρά με το σπαθί κι άλλος με το μαχαίρι
και τ’ αδερφάκι τον βαρά με κοφτερή φαλτσέτα.
Μα αφήστε μωρέ παιδιά κι εμένα τον καημένο,
έχω κι εγώ έναν αδερφό στους κλέφτες καπετάνιο.
Για πε μας βρε πραματευτή σουσούμια του σπιτιού σας.
Μηλιά έχω μες στην πόρτα μας και κλήμα στην αυλή μας.
Και τότες τ’ αδερφάκι του έσυρε το μαχαίρι
και το βαρά στο στήθος του.
|
Pramateftís katévene apó éna vuní apáno
lali mulária dódeka mulítses dekapénte
se mia mulítsa tapiní móscho ‘che fortoméno.
Ki apó ton móscho ton polí ki apó ti mirodiá tu
o niós epokimíthike is ti mulítsa apáno,
mulítses parastrátisan s’ ágria monopátia.
Chará se tuta ta vuná pu kléftes den ipárchun
o nios den to ‘che na to pi. Άlli tu ksefortónan
ki állos vará me to spathí ki állos me to macheri
ke t’ aderfáki ton vará me kofterí faltséta.
Ma afíste moré pediá ki eména ton kaiméno,
écho ki egó énan aderfó stus kléftes kapetánio.
Gia pe mas vre pramateftí susumia tu spitiu sas.
Miliá écho mes stin pórta mas ke klíma stin avlí mas.
Ke tótes t’ aderfáki tu ésire to macheri
ke to vará sto stíthos tu.
|