Ένας είν’ αυτός ο μάγκας,
μέσα δω στη γειτονιά μας,
πού φουμάρει ναργιλέ
μες στου Νώντα τον τεκέ
Ώσαμε τα μεσημέρια
το λουλά βαστά στα χέρια
τη φουμάρει, μαστουριάζει,
και κανέναν δεν πειράζει
Αγαπάει μια απ’ την Πόλη,
κάποιου χασικλή την κόρη,
κι είναι σεβνταλαντισμένος
ο ντερβίσης ο καημένος
Τη φουμάρει, μαστουριάζει,
για να πάει να τη ζητήσει
να της πει τον ερωτά του
που ‘χει μέσα στην καρδιά του
|
Έnas in’ aftós o mágkas,
mésa do sti gitoniá mas,
pu fumári nargilé
mes stu Nónta ton teké
Ώsame ta mesiméria
to lulá vastá sta chéria
ti fumári, masturiázi,
ke kanénan den pirázi
Agapái mia ap’ tin Póli,
kápiu chasiklí tin kóri,
ki ine sevntalantisménos
o ntervísis o kaiménos
Ti fumári, masturiázi,
gia na pái na ti zitísi
na tis pi ton erotá tu
pu ‘chi mésa stin kardiá tu
|