Πώς θες να κλείσω μάτι πια,
που η φτωχή μου η καρδιά,
σαν ξυπνητήρι πια χτυπά,
για σε που αιώνια θ’αγαπά.
Το βλέπω αγάπη μου χρυσή,
αλλά σ’αυτό τι φταις εσύ,
ο έρωτας σαν ξαγρυπνά,
ποιος τον ξενύχτη τον ρωτά.
Στης νύχτας τη σιγαλιά, σαν γέρνει η ζωή,
στ’ αστέρια μια φωλιά, ζητoύμ’ εμείς ως το πρωί.
και σαν χαράζει η αυγή, και ψάλλουν τα πουλιά,
και πριν ο ήλιος βγει, θε να βρεθούμε αγκαλιά.
Αχ, για θυμήσου και για πες,
πόσες σε γέλασα βραδιές,
ίσα με να’ρθω η φτωχιά,
στο πρώτο μας ξενύχτι πια.
Μονάχο μ’ άφηνες κακιά,
μες στην τρελή αστροφεγγιά,
και μες τα ξημερώματα,
μου έκανες καμώματα.
Στης νύχτας τη σιγαλιά, σαν γέρνει η ζωή,
στ’ αστέρια μια φωλιά, ζητούμ’ εμείς ως το πρωί.
και σαν χαράζ’ η αυγή, και ψάλλουν τα πουλιά,
και πριν ο ήλιος βγει, θε να βρεθούμε αγκαλιά.
Πώς ήθελα στα σκοτεινά
να σ’ είχα πάντα συντροφιά
μα έλα που κι αυτή η νυχτιά
θα ξημερώσει η κακιά
Αν ήμουν πλάστης τ’ ουρανού
κι είχα τη δύναμι εκεινού
γιά το χατήρι σου καλέ
δε θα ξημέρωνα ποτέ
Στης νύχτας τη σιγαλιά, σαν γέρνει η ζωή,
στ’ αστέρια μια φωλιά, ζητούμ’ εμείς ως το πρωί.
και σαν χαράζ’ η αυγή, και ψάλλουν τα πουλιά,
και πριν ο ήλιος βγει, θε να βρεθούμε αγκαλιά.
|
Pós thes na kliso máti pia,
pu i ftochí mu i kardiá,
san ksipnitíri pia chtipá,
gia se pu eónia th’agapá.
To vlépo agápi mu chrisí,
allá s’aftó ti ftes esí,
o érotas san ksagripná,
pios ton kseníchti ton rotá.
Stis níchtas ti sigaliá, san gérni i zoí,
st’ astéria mia foliá, zitum’ emis os to pri.
ke san charázi i avgí, ke psállun ta puliá,
ke prin o ílios vgi, the na vrethume agkaliá.
Ach, gia thimísu ke gia pes,
póses se gélasa vradiés,
ísa me na’rtho i ftochiá,
sto próto mas kseníchti pia.
Monácho m’ áfines kakiá,
mes stin trelí astrofengiá,
ke mes ta ksimerómata,
mu ékanes kamómata.
Stis níchtas ti sigaliá, san gérni i zoí,
st’ astéria mia foliá, zitum’ emis os to pri.
ke san charáz’ i avgí, ke psállun ta puliá,
ke prin o ílios vgi, the na vrethume agkaliá.
Pós íthela sta skotiná
na s’ icha pánta sintrofiá
ma éla pu ki aftí i nichtiá
tha ksimerósi i kakiá
An ímun plástis t’ uranu
ki icha ti dínami ekinu
giá to chatíri su kalé
de tha ksimérona poté
Stis níchtas ti sigaliá, san gérni i zoí,
st’ astéria mia foliá, zitum’ emis os to pri.
ke san charáz’ i avgí, ke psállun ta puliá,
ke prin o ílios vgi, the na vrethume agkaliá.
|