Οι καημένοι οι σφουγγαράδες,
είναι όλοι κουβαρντάδες,
τρώνε όλα τα λεφτά τους,
φεύγουν πάνε στη δουλειά τους.
Φεύγουν για την Ιταλία,
Ισπανία, ρε και Γαλλία,
σ’ ένα φόρεμα τους βάζουν,
πέφτουν και σφουγγάρια βγάζουν.
Και το βράδυ ρε που σχολάνε,
την ξέρη γαλέτα αρπάνε,
κάθουνται και τη μασάνε,
κι ύστερα για ξάπλα πάνε.
Το πρωί που θα ξυπνήσουν,
πάλι τις βουτιές θ’ αρχίσουν,
κι αν δε βγάλουνε σφουγγάρια,
θα ‘χουν άσχημα χαμπάρα.
|
I kaiméni i sfungarádes,
ine óli kuvarntádes,
tróne óla ta leftá tus,
fevgun páne sti duliá tus.
Fevgun gia tin Italía,
Ispanía, re ke Gallía,
s’ éna fórema tus vázun,
péftun ke sfungária vgázun.
Ke to vrádi re pu scholáne,
tin kséri galéta arpáne,
káthunte ke ti masáne,
ki ístera gia ksápla páne.
To pri pu tha ksipnísun,
páli tis vutiés th’ archísun,
ki an de vgálune sfungária,
tha ‘chun áschima chabára.
|