Σου είχα γράψει ένα τραγούδι
για να το έχεις συντροφιά
τις κρύες νύχτες του χειμώνα
όταν θα νιώθεις μοναξιά
Και σου ζωγράφισα λουλούδι
ποτέ του να μην μαραθεί
Κάτι από εμένα να έχεις πάντα
που σε αγάπησα πολύ
Και να που όλα πια τελειώνουν
και ίσως δεν σε ξαναδώ
Συγγνώμη σου ζητώ καρδιά μου
κάπου αν σε κούρασα εγώ
Και να που όλα πια τελειώνουν
και ίσως δεν σε ξαναδώ
Να ντύνεσαι ζεστά μικρό μου
Να μου προσέχεις
Σ’ αγαπώ!
Σου το είχα πει πως σ αγαπώ
μα δεν με πίστεψες γιατί
Ίσως να ήρθα στη ζωή σου
την πιο ακατάλληλη στιγμή
Μα εδώ τελειώνει αυτό το γράμμα
και ας έχω τόσα να σου πω
Λαθρεπιβάτης στα όνειρά σου
μωρό μου δεν θα ξαναμπώ
Και να που όλα πια τελειώνουν
και ίσως δεν σε ξαναδώ
Συγγνώμη σου ζητώ καρδιά μου
κάπου αν σε κούρασα εγώ
Και να που όλα πια τελειώνουν
και ίσως δεν σε ξαναδώ
Να ντύνεσαι ζεστά μικρό μου
Να μου προσέχεις,
Σ’ αγαπώ!
|
Su icha grápsi éna tragudi
gia na to échis sintrofiá
tis kríes níchtes tu chimóna
ótan tha nióthis monaksiá
Ke su zográfisa luludi
poté tu na min marathi
Káti apó eména na échis pánta
pu se agápisa polí
Ke na pu óla pia teliónun
ke ísos den se ksanadó
Singnómi su zitó kardiá mu
kápu an se kurasa egó
Ke na pu óla pia teliónun
ke ísos den se ksanadó
Na ntínese zestá mikró mu
Na mu proséchis
S’ agapó!
Su to icha pi pos s agapó
ma den me pístepses giatí
Ίsos na írtha sti zoí su
tin pio akatállili stigmí
Ma edó telióni aftó to grámma
ke as écho tósa na su po
Lathrepivátis sta ónirá su
moró mu den tha ksanabó
Ke na pu óla pia teliónun
ke ísos den se ksanadó
Singnómi su zitó kardiá mu
kápu an se kurasa egó
Ke na pu óla pia teliónun
ke ísos den se ksanadó
Na ntínese zestá mikró mu
Na mu proséchis,
S’ agapó!
|