Όταν νυχτώνει ένα όνειρο
Μου κλέβει την ψυχή
Πως χαμηλώνει η σελήνη
Δίπλα μου να κοιμηθεί
Και το φιλί της μοναξιάς
Μέσα απ’ τα χείλη μου θα πιει
Χαρές και λύπες
Λάθη και πάθη
Σε μια βάρκα που δεν ψάχνει για ακτή
Κι ο χρόνος πλήρωμα
Στα ματοτσίνορα
Σ’ ένα μου δάκρυ θα πνιγεί
Όταν νυχτώνει ένα όνειρο
Μου κλέβει την ψυχή
Μοιάζει ο κόσμος
Κήπος που φυτρώνει
Πάντα τέλος κι αρχή
Απ’ την αλήθεια και το ψέμα
Ενός παιδιού που θα του πει
|
Όtan nichtóni éna óniro
Mu klévi tin psichí
Pos chamilóni i selíni
Dípla mu na kimithi
Ke to filí tis monaksiás
Mésa ap’ ta chili mu tha pii
Charés ke lípes
Láthi ke páthi
Se mia várka pu den psáchni gia aktí
Ki o chrónos plíroma
Sta matotsínora
S’ éna mu dákri tha pnigi
Όtan nichtóni éna óniro
Mu klévi tin psichí
Miázi o kósmos
Kípos pu fitróni
Pánta télos ki archí
Ap’ tin alíthia ke to pséma
Enós pediu pu tha tu pi
|