Μ’ άφηνες μονάχο στον πλανήτη
στους χειμώνες δίχως αγκαλιά
τώρα που σ’ αφήνω πόση λύπη
φόρεσες στην άδεια σου μάτια
Ό,τι αφήνεις σ’ αφήνει σαν τσιγάρο σε σβήνει
δεν σου το ‘πε κανείς να το ξέρεις
ότι αφήνεις σ’ αφήνει μη μου ρίχνεις ευθύνη
φεύγω και υποφέρεις
Μ’ άφηνες τηλέφωνο κομμένο
πάθος που δε δίψαγες να πιεις
τώρα που σ’ αφήνω εδώ στο τέλος
σκέφτηκες αγάπη να με πεις
Ό,τι αφήνεις σ’ αφήνει σαν τσιγάρο σε σβήνει
δεν σου το ‘πε κανείς να το ξέρεις
ότι αφήνεις σ’ αφήνει μη μου ρίχνεις ευθύνη
φεύγω και υποφέρεις
|
M’ áfines monácho ston planíti
stus chimónes díchos agkaliá
tóra pu s’ afíno pósi lípi
fóreses stin ádia su mátia
Ό,ti afínis s’ afíni san tsigáro se svíni
den su to ‘pe kanis na to kséris
óti afínis s’ afíni mi mu ríchnis efthíni
fevgo ke ipoféris
M’ áfines tiléfono komméno
páthos pu de dípsages na piis
tóra pu s’ afíno edó sto télos
skéftikes agápi na me pis
Ό,ti afínis s’ afíni san tsigáro se svíni
den su to ‘pe kanis na to kséris
óti afínis s’ afíni mi mu ríchnis efthíni
fevgo ke ipoféris
|