Εμείς που ζήσαμε
Οι δυο για έναν
Και τον κόσμο τον κλείσαμε
Μες στην ίδια αγκαλιά
Πώς καταλήξαμε
Σαν δυο πρόσωπα ξένα
Πώς συμφωνήσαμε
Να πηγαίνουμε πια χωριστά
Ψέμα είναι δεν μπορεί
Στον ύπνο μια σκέψη τρελή
Πάλι αύριο ο πρωί
Στ’ αλήθεια θα ζούμε μαζί
Ψέμα είναι θα το δεις
Μια αίσθηση απλώς της στιγμής
Αν υπάρχω κι αν ζεις
Ποτέ δε χωρίσαμε εμείς
Εμείς που ενώσαμε
Ψυχή με πάθος
Που το είναι μας δώσαμε
να καεί στην φωτιά
Πώς ν’ ακυρώσουμε
Μια ζωή μ’ ένα λάθος
Πώς να παγώσουμε
|
Emis pu zísame
I dio gia énan
Ke ton kósmo ton klisame
Mes stin ídia agkaliá
Pós katalíksame
San dio prósopa kséna
Pós simfonísame
Na pigenume pia choristá
Pséma ine den bori
Ston ípno mia sképsi trelí
Páli avrio o pri
St’ alíthia tha zume mazí
Pséma ine tha to dis
Mia esthisi aplós tis stigmís
An ipárcho ki an zis
Poté de chorísame emis
Emis pu enósame
Psichí me páthos
Pu to ine mas dósame
na kai stin fotiá
Pós n’ akirósume
Mia zoí m’ éna láthos
Pós na pagósume
|