Μου λες πως φταίνε όλοι αυτοί
γνωστοί και άγνωστοι εχθροί
που εμπόδια βάζουν
διαρκώς στο πέρασμά σου
Όμως δε σκέφτηκες ποτέ
πως είναι η σκέψη σου κουτέ
που σου μικραίνει συνεχώς
το ανάστημα σου, το ανάστημά σου
Ξανά πνίγηκες πάλι
μέσα σ’ ένα κουτάλι νερό
και βαράς το κεφάλι
βλαστημάς τον καιρό
Σε είδα πάλι στο σταθμό
χωρίς βαλίτσα ούτε παλτό
να περιμένεις κάποιο τρένο
που δε θα `ρθει
Τότε θα μάθεις πως ο νους
δεκτός από τους ουρανούς
μπορεί φαντάσματα και κόλαση
να πλάθει να πλάθει
Ξανά πνίγηκες πάλι
μέσα σ’ ένα κουτάλι νερό
και βαράς το κεφάλι
βλαστημάς τον καιρό
Πως γίνεται να ξεκινάς
μακρύ ταξίδι στο χιονιά
χωρίς παλτό χωρίς νταλκά χωρίς ελπίδα
Άγρια θηρία θα σε βρουν
και λαιστρυγόνες θε να μπουν
μες στο μυαλό μες στην καρδιά
σαν καταιγίδα.. καταιγίδα
Ξανά πνίγηκες πάλι
μέσα σ’ ένα κουτάλι νερό
και βαράς το κεφάλι
βλαστημάς τον καιρό
|
Mu les pos ftene óli afti
gnosti ke ágnosti echthri
pu ebódia vázun
diarkós sto pérasmá su
Όmos de skéftikes poté
pos ine i sképsi su kuté
pu su mikreni sinechós
to anástima su, to anástimá su
Ksaná pnígikes páli
mésa s’ éna kutáli neró
ke varás to kefáli
vlastimás ton keró
Se ida páli sto stathmó
chorís valítsa ute paltó
na periménis kápio tréno
pu de tha `rthi
Tóte tha máthis pos o nus
dektós apó tus uranus
bori fantásmata ke kólasi
na pláthi na pláthi
Ksaná pnígikes páli
mésa s’ éna kutáli neró
ke varás to kefáli
vlastimás ton keró
Pos ginete na ksekinás
makrí taksídi sto chioniá
chorís paltó chorís ntalká chorís elpída
Άgria thiría tha se vrun
ke lestrigónes the na bun
mes sto mialó mes stin kardiá
san kategida.. kategida
Ksaná pnígikes páli
mésa s’ éna kutáli neró
ke varás to kefáli
vlastimás ton keró
|