Το φως να παίρνει τη ματιά ο χώρος τα όνειρά σου
και τα νερά του ποταμού να σε τραβάν μακριά
ότι κι αν ονειρεύτηκες να φεύγει από κοντά σου
να απλώνεις μα τα χέρια σου να πέφτουνε βαριά
Και τι δε μου `χες ορκιστεί και τι δε μου `χες τάξει
μα τώρα η απουσία μου σε κάνει και ξεχνάς
δέσε καλά τις μαγικές στιγμές μας με μετάξι
και φώτισε τον ουρανό σχήμα της μοναξιάς
Χωρίς πνοή χωρίς ματιά μόνο με τα όνειρά μου
με τρόχισαν οι άνεμοι που πάντα κυνηγώ
αυτοί που με ορίζουνε αυτοί που με πετάνε
αυτοί που με τινάζουνε στον τοίχο στο κενό
Κορμί που σχίζεται στα δυο στα βράχια του αοράτου
μνήμες θολές και μια γλυκιά λήθη της λησμονιάς
στης μοναξιάς τον κόκκινο από αίμα πίδακα του
που ξεπετάγεται σαν φως που φέγγει της στεριάς
Το μαγικό στου φεγγαριού ονειροπόλημα σου
το `χεις ξεχάσει κι είν’ αργά καιρός να κοιμηθείς
με κάποιον που δεν τον χωρά η μαγική αγκαλιά σου
τις ώρες που περάσαμε μαζί θα μοιραστείς
Μα εγώ πονώ για σένανε και σιωπηλά υποφέρω
μήπως τα μάτια που αγαπώ δακρύζουν στα κρυφά
τι κι αν με πούλησες φτηνά μια νύχτα και το ξέρω
κάθε στιγμή σε φέρνω εδώ κοιτώντας τα νερά
Χορεύεις με τις μνήμες σου πετάς με τα όνειρά σου
αρχαίου δράματος χορός περνάς στην αγορά
πετάς τα ρούχα σου γυμνός αγγίζεις την χαρά σου
φωτίζεις μόνο μια στιγμή και ζεις για μια φορά
|
To fos na perni ti matiá o chóros ta ónirá su
ke ta nerá tu potamu na se traván makriá
óti ki an onireftikes na fevgi apó kontá su
na aplónis ma ta chéria su na péftune variá
Ke ti de mu `ches orkisti ke ti de mu `ches táksi
ma tóra i apusía mu se káni ke ksechnás
dése kalá tis magikés stigmés mas me metáksi
ke fótise ton uranó schíma tis monaksiás
Chorís pnoí chorís matiá móno me ta ónirá mu
me tróchisan i ánemi pu pánta kinigó
afti pu me orízune afti pu me petáne
afti pu me tinázune ston ticho sto kenó
Kormí pu schízete sta dio sta vráchia tu aorátu
mnímes tholés ke mia glikiá líthi tis lismoniás
stis monaksiás ton kókkino apó ema pídaka tu
pu ksepetágete san fos pu féngi tis steriás
To magikó stu fengariu oniropólima su
to `chis ksechási ki in’ argá kerós na kimithis
me kápion pu den ton chorá i magikí agkaliá su
tis óres pu perásame mazí tha mirastis
Ma egó ponó gia sénane ke siopilá ipoféro
mípos ta mátia pu agapó dakrízun sta krifá
ti ki an me pulises ftiná mia níchta ke to kséro
káthe stigmí se férno edó kitóntas ta nerá
Chorevis me tis mnímes su petás me ta ónirá su
archeu drámatos chorós pernás stin agorá
petás ta rucha su gimnós angizis tin chará su
fotízis móno mia stigmí ke zis gia mia forá
|