Κάποια μέρα για αγάπες μου ‘πανε τα μάτια σου,
κι από τότε εφιάλτες έγιναν τα βράδια σου,
δεν σε βλέπω, υποφέρω και παραμιλώ,
δεν σε βλέπω, υποφέρω πάω να τρελαθώ.
Σε θέλω, σε θέλω, δε με νοιάζει ποιον φιλάς,
σε θέλω, σε θέλω, αχ, γιατί δε μου μιλάς,
σε θέλω, σε θέλω, δε με νοιάζει ποιον φιλάς,
σε θέλω, σε θέλω, αχ, δε μου μιλάς.
Μακριά μου πάντα να `σαι άλλο, Θεέ μου, δεν μπορώ,
πες μου μόνο πού κοιμάσαι να `ρθω να ξημερωθώ,
μ’ έχεις στείλει και δεν ξέρω πότε θα σε δω,
μ’ έχεις στείλει και δεν ξέρω αύριο αν ζω.
Σε θέλω, σε θέλω, δε με νοιάζει ποιον φιλάς,
σε θέλω, σε θέλω, αχ, γιατί δε μου μιλάς,
σε θέλω, σε θέλω, δε με νοιάζει ποιον φιλάς,
σε θέλω, σε θέλω, αχ, δε μου μιλάς.
|
Kápia méra gia agápes mu ‘pane ta mátia su,
ki apó tóte efiáltes éginan ta vrádia su,
den se vlépo, ipoféro ke paramiló,
den se vlépo, ipoféro páo na trelathó.
Se thélo, se thélo, de me niázi pion filás,
se thélo, se thélo, ach, giatí de mu milás,
se thélo, se thélo, de me niázi pion filás,
se thélo, se thélo, ach, de mu milás.
Makriá mu pánta na `se állo, Theé mu, den boró,
pes mu móno pu kimáse na `rtho na ksimerothó,
m’ échis stili ke den kséro póte tha se do,
m’ échis stili ke den kséro avrio an zo.
Se thélo, se thélo, de me niázi pion filás,
se thélo, se thélo, ach, giatí de mu milás,
se thélo, se thélo, de me niázi pion filás,
se thélo, se thélo, ach, de mu milás.
|