Όσα μου έχτισες, τα έχεις πια γκρεμίσει
κι απ’ τα χαλάσματά μου φύγε μακριά,
η προδοσία σου με έχει τυραννήσει
και δεν υπάρχει για μένα γιατρειά,
όσα μου έταξες, γκρεμίσανε, χαθήκαν,
σαν να `ταν χάρτινα παλάτια στο βοριά.
Απολογία σου ζητώ, απολογία,
γιατί με άφησες να ζω στην αγωνία,
απολογία σου ζητώ, απολογία,
γιατί με έριξες να ζω στην ασωτία.
Το κάθε χάδι σου, φαρμάκι και μαχαίρι,
που την καρδιά μου σκίζει κάθε δειλινό,
έχεις χαράξει με το δικό σου χέρι
της ασωτίας μου το δρόμο τον κακό,
την προδοσία σου μια μέρα θα πληρώσεις,
θα δώσεις λόγο κάποια μέρα στο Θεό.
Απολογία σου ζητώ, απολογία,
γιατί με άφησες να ζω στην αγωνία,
απολογία σου ζητώ, απολογία,
γιατί με έριξες να ζω στην ασωτία.
|
Όsa mu échtises, ta échis pia gkremísi
ki ap’ ta chalásmatá mu fíge makriá,
i prodosía su me échi tirannísi
ke den ipárchi gia ména giatriá,
ósa mu étakses, gkremísane, chathíkan,
san na `tan chártina palátia sto voriá.
Apologia su zitó, apologia,
giatí me áfises na zo stin agonía,
apologia su zitó, apologia,
giatí me érikses na zo stin asotía.
To káthe chádi su, farmáki ke macheri,
pu tin kardiá mu skízi káthe dilinó,
échis charáksi me to dikó su chéri
tis asotías mu to drómo ton kakó,
tin prodosía su mia méra tha plirósis,
tha dósis lógo kápia méra sto Theó.
Apologia su zitó, apologia,
giatí me áfises na zo stin agonía,
apologia su zitó, apologia,
giatí me érikses na zo stin asotía.
|