Μην προγκάς τα χελιδόνια, Σόνια, Σόνια,
λίγα είν’ τα ωραία χρόνια που ανοιχτοί είναι οι ουρανοί,
άσε να πετούν κοντά σου, στην ποδιά σου,
τώρα που `χει κι η καρδιά σου φωνή.
Μην προγκάς τα χελιδόνια, Σόνια, Σόνια,
στα παλιά, δε ζούμε, χρόνια, που η αγάπη ήταν βουβή,
τρέξε μ’ όλες τις κοπέλες, κάμε τρέλες,
δεν υπάρχουν πια ταμπού στη ζωή.
Μην προγκάς τα χελιδόνια, Σόνια, Σόνια,
δε ρεμβάζουν στα μπαλκόνια, σήμερα, οι κοπελιές,
ζήσε τη ζωή με ζήλο, πιάσε φίλο,
και θα δεις πως έχει χίλιες χαρές.
|
Min progkás ta chelidónia, Sónia, Sónia,
líga in’ ta orea chrónia pu anichti ine i urani,
áse na petun kontá su, stin podiá su,
tóra pu `chi ki i kardiá su foní.
Min progkás ta chelidónia, Sónia, Sónia,
sta paliá, de zume, chrónia, pu i agápi ítan vuví,
trékse m’ óles tis kopéles, káme tréles,
den ipárchun pia tabu sti zoí.
Min progkás ta chelidónia, Sónia, Sónia,
de remvázun sta balkónia, símera, i kopeliés,
zíse ti zoí me zílo, piáse fílo,
ke tha dis pos échi chílies charés.
|