Στης κοινωνίας τα σκαλοπάτια
εμένα μ’ άξιζε για ν’ ανεβώ ψηλά,
μα δε μ’ αφήσαν, με αδικήσαν
και με κρατήσαν να ‘μαι πάντα χαμηλά.
Όσοι έχουνε καλή καρδιά,
αξία και αισθήματα,
μέσα στην κοινωνία αυτή
είναι της φτώχειας θύματα.
Θέλω να ζήσω, θέλω να χτίσω
θέλω σαν άνθρωπος να δω κι εγώ χαρά,
τι αδικία, τι ειρωνεία,
η κοινωνία μου ‘χει κόψει τα φτερά.
Όσοι έχουνε καλή καρδιά,
αξία και αισθήματα,
μέσα στην κοινωνία αυτή
είναι της φτώχειας θύματα.
|
Stis kinonías ta skalopátia
eména m’ áksize gia n’ anevó psilá,
ma de m’ afísan, me adikísan
ke me kratísan na ‘me pánta chamilá.
Όsi échune kalí kardiá,
aksía ke esthímata,
mésa stin kinonía aftí
ine tis ftóchias thímata.
Thélo na zíso, thélo na chtíso
thélo san ánthropos na do ki egó chará,
ti adikía, ti ironia,
i kinonía mu ‘chi kópsi ta fterá.
Όsi échune kalí kardiá,
aksía ke esthímata,
mésa stin kinonía aftí
ine tis ftóchias thímata.
|