Νύχτα, σκυλάδικο και εθνική
κι η Μαντουμπάλα ερωτική,
ξανθιά, εισαγώμενη, διμετρική,
καίει τα χείλη της η μουσική.
Νύχτα με Τούρκικα και αμανέ
κι η Ζιγκουάλα φωσφόριζε,
βγαίνει σαν πλοίο πολεμικό
χάνει τη μάχη με το ρυθμό.
Μια νύχτα στο σκυλάδικο
από κακό κι απ’ άδικο
θα πάω και το ξέρω,
χορεύω το απτάλικο,
ψωνίζω απ’ το μπακάλικο
και ρέστα δε γυρεύω.
Νύχτα, σκυλάδικο και πιατικά
και η Μανόλια χορευτικά,
ρίχνει τα δίχτυα της, μαύρη ματιά,
έχει του φάλτσου της τη σιγουριά.
Μια νύχτα στο σκυλάδικο
από κακό κι απ’ άδικο
θα πάω και το ξέρω,
χορεύω το απτάλικο,
ψωνίζω απ’ το μπακάλικο
και ρέστα δε γυρεύω.
Μια νύχτα στο σκυλάδικο,
σατέν τραπεζομάντηλο
με στάχτη από τσιγάρα,
λιωμένα ψηλοτάκουνα
και φάλτσα απ’ τα μεγάφωνα,
στα μάτια η λαχτάρα.
Μια νύχτα στο σκυλάδικο
από κακό κι απ’ άδικο
θα πάω και το ξέρω,
χορεύω το απτάλικο,
ψωνίζω απ’ το μπακάλικο
και ρέστα δε γυρεύω.
|
Níchta, skiládiko ke ethnikí
ki i Mantubála erotikí,
ksanthiá, isagómeni, dimetrikí,
kei ta chili tis i musikí.
Níchta me Turkika ke amané
ki i Zigkuála fosfórize,
vgeni san plio polemikó
cháni ti máchi me to rithmó.
Mia níchta sto skiládiko
apó kakó ki ap’ ádiko
tha páo ke to kséro,
chorevo to aptáliko,
psonízo ap’ to bakáliko
ke résta de girevo.
Níchta, skiládiko ke piatiká
ke i Manólia choreftiká,
ríchni ta díchtia tis, mavri matiá,
échi tu fáltsu tis ti siguriá.
Mia níchta sto skiládiko
apó kakó ki ap’ ádiko
tha páo ke to kséro,
chorevo to aptáliko,
psonízo ap’ to bakáliko
ke résta de girevo.
Mia níchta sto skiládiko,
satén trapezomántilo
me stáchti apó tsigára,
lioména psilotákuna
ke fáltsa ap’ ta megáfona,
sta mátia i lachtára.
Mia níchta sto skiládiko
apó kakó ki ap’ ádiko
tha páo ke to kséro,
chorevo to aptáliko,
psonízo ap’ to bakáliko
ke résta de girevo.
|