Στου Λινάρδου τη ταβέρνα βλέπεις πρόσωπα μοντέρνα.
Πάνε όλοι, ένας κι ένας, οι αστέρες της ταβέρνας.
Εκεί πάει ο Παπαρούνας, ο Βαρέλας κι ο Μουρούνας.
Πάει ο Σκόρδος ο τεμπέλης και ο Θρούμπας κι ο Τσιγγέλης.
Πάει κι η κυρά Αγγέλω με το μαύρο της το βέλο.
Και η μερακλού η Φώτω που μεθάει με το πρώτο.
Εκεί πάει κι η Σταμάτα, που μεθά και σπάει πιάτα.
Πάει κι η κυρά Πιπίνα, για να πιει καμιά ρετσίνα.
Εκεί πάει ο Νταμιτζάνας, Μαϊντανός κι ο Μελιτζάνας.
Πάει ο Ρέγγας κι ο Μπαρδάκος, Νεροχύτης και Ταμπάκος.
Εκεί πάει ο Χατζημπάμιας, ο Γαρδούμπας και ο Λάμιας.
Πάει κι ο Χατζηραπάνης, Παστουρμάς κι ο Μπεχλιβάνης.
Σ’ ένα τέτοιο ραβαΐσι ποιος μπορεί να μη μεθύσει.
Άλλος τραγουδά χορεύει κι άλλος έρωτα γυρεύει
Άλλος πίνει και πληρώνει κι άλλος ζούλα την καρφώνει.
Βρε Λινάρδο ταβερνιάρη, γράφ’ τα κάτω απ’ το σφουγγάρι
|
Stu Linárdu ti tavérna vlépis prósopa montérna.
Páne óli, énas ki énas, i astéres tis tavérnas.
Eki pái o Paparunas, o Oarélas ki o Murunas.
Pái o Skórdos o tebélis ke o Thrubas ki o Tsingélis.
Pái ki i kirá Angélo me to mavro tis to vélo.
Ke i meraklu i Fóto pu methái me to próto.
Eki pái ki i Stamáta, pu methá ke spái piáta.
Pái ki i kirá Pipína, gia na pii kamiá retsína.
Eki pái o Ntamitzánas, Maintanós ki o Melitzánas.
Pái o Réngas ki o Bardákos, Nerochítis ke Tabákos.
Eki pái o Chatzibámias, o Gardubas ke o Lámias.
Pái ki o Chatzirapánis, Pasturmás ki o Bechlivánis.
S’ éna tétio ravaΐsi pios bori na mi methísi.
Άllos tragudá chorevi ki állos érota girevi
Άllos píni ke pliróni ki állos zula tin karfóni.
Ore Linárdo taverniári, gráf’ ta káto ap’ to sfungári
|