Κάθισ’ αδερφέ μου, κάθισε και πες μου
μίλησ’ αδερφέ μου και για μας τους δυο,
ποιοι και πού μας πάνε ποιοι μας τυραννάνε
κι έχουν κάνει τη ζωή μας ρημαδιό.
Κράτα στο ‘να χέρι δίκοπο μαχαίρι
χάιδεψε με τ’ άλλο τ’ άμοιρα παιδιά
κράτησ’ ένα δάκρυ στων ματιών την άκρη
μην τ’ αφήσεις να κυλήσει ως την καρδιά.
Αδερφέ μου στάσου κοίταξε μπροστά σου
πίσω μη γυρίζεις πάψε πια να κλαις
ίσα το κορμί σου μέτρα την ορμή σου
θα ‘ρθουνε να λες και μέρες πιο καλές.
|
Káthis’ aderfé mu, káthise ke pes mu
mílis’ aderfé mu ke gia mas tus dio,
pii ke pu mas páne pii mas tirannáne
ki échun káni ti zoí mas rimadió.
Kráta sto ‘na chéri díkopo macheri
cháidepse me t’ állo t’ ámira pediá
krátis’ éna dákri ston matión tin ákri
min t’ afísis na kilísi os tin kardiá.
Aderfé mu stásu kitakse brostá su
píso mi girízis pápse pia na kles
ísa to kormí su métra tin ormí su
tha ‘rthune na les ke méres pio kalés.
|