|
Κι αν έψαχνε διέξοδο
η ανάμνησή σου
εδώ πάλι έμεινε η γλυκιά
μορφή σου
Κι αν έγινες παράπονο
απ’ τα περασμένα
εδώ πάλι έμεινες εδώ
μόνο για μένα
Θα σ’ έχω στην καρδιά μου
Θα σ’ έχω στη ψυχή μου
γιατί είσαι ένα κομμάτι
από τη ζωή μου
Θα σ’ έχω στο μυαλό μου
Θα σ’ έχω στ’ όνειρό μου
γιατί είσαι ένα κομμάτι
απ’ τον εαυτό μου
Κι αν έφυγες σε κράτησα
στον δικό μου δρόμο
εσύ μόνο έδωσες νόημα
στο χρόνο
κι αν έφυγες δεν άλλαξε
τίποτα για μένα
εγώ πάλι έμεινα να ζω
μόνο για σένα
Θα σ’ έχω στην καρδιά μου
Θα σ’ έχω στη ψυχή μου
γιατί είσαι ένα κομμάτι
από τη ζωή μου
Θα σ’ έχω στο μυαλό μου
Θα σ’ έχω στ’ όνειρό μου
γιατί είσαι ένα κομμάτι
απ’ τον εαυτό μου
|
Ki an épsachne diéksodo
i anámnisí su
edó páli émine i glikiá
morfí su
Ki an égines parápono
ap’ ta perasména
edó páli émines edó
móno gia ména
Tha s’ écho stin kardiá mu
Tha s’ écho sti psichí mu
giatí ise éna kommáti
apó ti zoí mu
Tha s’ écho sto mialó mu
Tha s’ écho st’ óniró mu
giatí ise éna kommáti
ap’ ton eaftó mu
Ki an éfiges se krátisa
ston dikó mu drómo
esí móno édoses nóima
sto chróno
ki an éfiges den állakse
típota gia ména
egó páli émina na zo
móno gia séna
Tha s’ écho stin kardiá mu
Tha s’ écho sti psichí mu
giatí ise éna kommáti
apó ti zoí mu
Tha s’ écho sto mialó mu
Tha s’ écho st’ óniró mu
giatí ise éna kommáti
ap’ ton eaftó mu
|
