|
Νωρίς που ήρθε η απογοήτευση
στιγμή πια δεν αντέχουμε μαζί
καμιά επαφή μόνος εγώ αλλά και συ
μαρμάρινη ζωή σαν φυλακή
Θέλω να φύγω στο πρώτο τραίνο ν’ ανεβώ
και να ξεφύγω και να σωθώ
θέλω να αλλάξω άλλη αγάπη πια να βρω
και να πετάξω να μη σε δω
Εδώ πεθαίνουνε τα όνειρα
κανείς μας πια δεν βλέπει μια χαρά
δυο λόγια μισά χωρίς ψυχή καμιά φορά
και ότι σ’ αφορά δε μ’ αφορά
Θέλω να φύγω στο πρώτο τραίνο ν’ ανεβώ
και να ξεφύγω και να σωθώ
θέλω να αλλάξω άλλη αγάπη πια να βρω
και να πετάξω να μη σε δω
|
Norís pu írthe i apogoítefsi
stigmí pia den antéchume mazí
kamiá epafí mónos egó allá ke si
marmárini zoí san filakí
Thélo na fígo sto próto treno n’ anevó
ke na ksefígo ke na sothó
thélo na allákso álli agápi pia na vro
ke na petákso na mi se do
Edó pethenune ta ónira
kanis mas pia den vlépi mia chará
dio lógia misá chorís psichí kamiá forá
ke óti s’ aforá de m’ aforá
Thélo na fígo sto próto treno n’ anevó
ke na ksefígo ke na sothó
thélo na allákso álli agápi pia na vro
ke na petákso na mi se do
|
