|
Άφησες παντού σημάδια σου και ίχνη
δεν τα σβήνω κι αυτό δείχνει πόσο σ’ αγαπώ.
Πόνος και φωτιά δεν είσαι πια δική μου
αχ και να ‘ξερες ψυχή μου πόσο σ’ αγαπώ.
Θεός κι απελπισμένος,
μαζί σου ερωτευμένος
σε θέλω μα δεν σ’ έχω
και δεν θα το δεχτώ.
Θεός κι απελπισμένος,
μαζί σου ερωτευμένος
σε θέλω μα δεν σ’ έχω,
σε αγαπώ κι αντέχω.
Ονειρεύομαι όλες τις στιγμές μας
όλες τις μικρές χαρές μας πως τις λαχταρώ.
Όταν ο θυμός σου θα ‘χει πια περάσει
έλα πίσω έχω αλλάξει πόσο σ’ αγαπώ.
Θεός κι απελπισμένος,
μαζί σου ερωτευμένος
σε θέλω μα δεν σ’ έχω
και δεν θα το δεχτώ.
Θεός κι απελπισμένος,
μαζί σου ερωτευμένος
σε θέλω μα δεν σ’ έχω,
σε αγαπώ κι αντέχω
|
Άfises pantu simádia su ke íchni
den ta svíno ki aftó dichni póso s’ agapó.
Pónos ke fotiá den ise pia dikí mu
ach ke na ‘kseres psichí mu póso s’ agapó.
Theós ki apelpisménos,
mazí su erotevménos
se thélo ma den s’ écho
ke den tha to dechtó.
Theós ki apelpisménos,
mazí su erotevménos
se thélo ma den s’ écho,
se agapó ki antécho.
Onirevome óles tis stigmés mas
óles tis mikrés charés mas pos tis lachtaró.
Όtan o thimós su tha ‘chi pia perási
éla píso écho alláksi póso s’ agapó.
Theós ki apelpisménos,
mazí su erotevménos
se thélo ma den s’ écho
ke den tha to dechtó.
Theós ki apelpisménos,
mazí su erotevménos
se thélo ma den s’ écho,
se agapó ki antécho
|
