|
Βγήκε ο ήλιος ζεστός
να σε δει που θα φεύγεις
Τελευταίο πρωί
που περνάμε μαζί
κι οι δυο
Τελευταίος καφές
και τα ρούχα μαζεύεις
Πώς χωρέσαν για δες
δυο βαλίτσες παλιές
το χθες
Και σου δίνω φωτιά
σαν κι αυτή στην καρδιά
για το πρώτο τσιγάρο
να τραβάς ρουφηξιές
κι ο καπνός σε ματιές θολές
Μα σου ορκίζομαι πως
όσο υπάρχει θεός,
απ’ το νου να σε βγάλω
ίσως πάρει καιρό
μα μιαν άλλη ζωή θα βρω
Κι όσο αργεί το ταξί
τα παπούτσια γυαλίζεις
σ’ άλλους δρόμους να πας
το ρολόι κοιτάς
κλεφτά
Βγήκε η μέρα κι εμείς
πώς μετράμε τις λέξεις
σβήσαν όλα νωρίς
ποια συγγνώμη να βρεις
να πεις
Και σου δίνω φωτιά
με τα μάτια θολά
για το πρώτο τσιγάρο
Τα συντρίμμια μετράς
και την πόρτα κοιτάς,
πού πας…
Μα σου ορκίζομαι πως
όσο υπάρχει θεός,
απ’ το νου να σε βγάλω
ίσως πάρει καιρό
μα μιαν άλλη ζωή
θα βρω
|
Ogíke o ílios zestós
na se di pu tha fevgis
Telefteo pri
pu pernáme mazí
ki i dio
Telefteos kafés
ke ta rucha mazevis
Pós chorésan gia des
dio valítses paliés
to chthes
Ke su díno fotiá
san ki aftí stin kardiá
gia to próto tsigáro
na travás rufiksiés
ki o kapnós se matiés tholés
Ma su orkízome pos
óso ipárchi theós,
ap’ to nu na se vgálo
ísos pári keró
ma mian álli zoí tha vro
Ki óso argi to taksí
ta paputsia gialízis
s’ állus drómus na pas
to rolói kitás
kleftá
Ogíke i méra ki emis
pós metráme tis léksis
svísan óla norís
pia singnómi na vris
na pis
Ke su díno fotiá
me ta mátia tholá
gia to próto tsigáro
Ta sintrímmia metrás
ke tin pórta kitás,
pu pas…
Ma su orkízome pos
óso ipárchi theós,
ap’ to nu na se vgálo
ísos pári keró
ma mian álli zoí
tha vro
|
