Παίζουν τα σύννεφα κρυφτό
με το μικρό φεγγάρι,
απόψε άφησα σβηστό
το φως μου μήπως ξεχαστώ
κι άλλη ζωή με πάρει.
Κι όλο μιλούν κι όλο μιλούν
και πλέκουν παραμύθια
κι όλο τα σύννεφα κυλούν
και λένε την αλήθεια.
Στον ουρανό παίζουν κρυφτό
τα παιδικά μου χρόνια
και δεν μπορώ να κοιμηθώ,
φοβάμαι μην ονειρευτώ
τα μαύρα χελιδόνια.
Παίζουν τα χρόνια μου κρυφτό
μ’ έναν παλιό αέρα,
μπαίνω στον ύπνο να κρυφτώ,
τον ουρανό βλέπω κλειστό
και βγαίνω σ’ άλλη μέρα.
|
Pezun ta sínnefa kriftó
me to mikró fengári,
apópse áfisa svistó
to fos mu mípos ksechastó
ki álli zoí me pári.
Ki ólo milun ki ólo milun
ke plékun paramíthia
ki ólo ta sínnefa kilun
ke léne tin alíthia.
Ston uranó pezun kriftó
ta pediká mu chrónia
ke den boró na kimithó,
fováme min onireftó
ta mavra chelidónia.
Pezun ta chrónia mu kriftó
m’ énan palió aéra,
beno ston ípno na kriftó,
ton uranó vlépo klistó
ke vgeno s’ álli méra.
|