Σήμερα κόντεψα να σου τηλεφωνήσω
Πήρα ένα ένα όλα τα νούμερα σχεδόν
Όμως την κρίσιμη στιγμή έκανα πίσω
Το παρελθόν είναι για πάντα παρελθόν
Έτσι πήρα το μηδέν αντί για σένα
Ένα τίποτα, ένα σύννεφο σιωπές
Πώς δειλιάσανε τα δάχτυλα μου πες
Κι έτσι μείναν μεταξύ τους κολλημένα
Έτσι πήρα το μηδέν αντί για σένα
Τη στιγμή που θέλει να ‘χεις αντοχές
Όλοι οι φόβοι μου με λύγισαν εμένα
Κι έτσι πήρα το μηδέν αντί για σένα
Και άμα έπαιρνα και άμα απαντούσες
Ποιος θα σου έλεγα ότι είμαι, ποια φωνή
Πώς να σου πω «είμαι αυτή που αγαπούσες»
Όταν εσύ έχεις μια άλλη πια ζωή;
Έτσι πήρα το μηδέν αντί για σένα
Ένα τίποτα, ένα σύννεφο σιωπές
Πώς δειλιάσανε τα δάχτυλα μου πες
Κι έτσι μείναν μεταξύ τους κολλημένα
Έτσι πήρα το μηδέν αντί για σένα
Τη στιγμή που θέλει να ‘χεις αντοχές
Όλοι οι φόβοι μου με λύγισαν εμένα
Κι έτσι πήρα το μηδέν αντί για σένα
|
Símera kóntepsa na su tilefoníso
Píra éna éna óla ta numera schedón
Όmos tin krísimi stigmí ékana píso
To parelthón ine gia pánta parelthón
Έtsi píra to midén antí gia séna
Έna típota, éna sínnefo siopés
Pós diliásane ta dáchtila mu pes
Ki étsi minan metaksí tus kolliména
Έtsi píra to midén antí gia séna
Ti stigmí pu théli na ‘chis antochés
Όli i fóvi mu me lígisan eména
Ki étsi píra to midén antí gia séna
Ke áma éperna ke áma apantuses
Pios tha su élega óti ime, pia foní
Pós na su po «ime aftí pu agapuses»
Όtan esí échis mia álli pia zoí;
Έtsi píra to midén antí gia séna
Έna típota, éna sínnefo siopés
Pós diliásane ta dáchtila mu pes
Ki étsi minan metaksí tus kolliména
Έtsi píra to midén antí gia séna
Ti stigmí pu théli na ‘chis antochés
Όli i fóvi mu me lígisan eména
Ki étsi píra to midén antí gia séna
|