Σήκω επάνω φίλε ήρθε η ώρα.
Μην αργείς, μη στέκεσαι στο χθες.
Κοίταξε τι γράψανε στον τοίχο,
“Ζήσε τη ζωή σου όπως θες”
Χρόνια τώρα παίζεις το παιχνίδι
που σ’ αφήνει πάντα μοναχό.
Τόλμησε να κάνεις λάθος,
δείξε όλο σου το πάθος,
μη φοβάσαι είσαι ζωντανός.
Να σου πω τι έχω πάθει
που δεν έχω κάνει λάθη
κέρδισα να μείνω μοναχός.
Ξύπνα, τώρα σπάσε τα δεσμά σου,
πέτα όσο μπορείς πιο μακριά.
Τώρα πια το ξέρεις τα φτερά σου
θα σε πάνε πάνω απ’ τη φωτιά.
Βλέπω στον ορίζοντα το δρόμο
κι όλες τις απότομες στροφές.
Στη ζωή το ξέρεις κάποιοι
πέφτουν άοπλοι στη μάχη
κι όμως βγαίνουν πάντα νικητές,
είν’ οι μόνοι που ακούνε
τις φωνές που αντηχούνε
απ’ το τελευταίο S.O.S.
|
Síko epáno fíle írthe i óra.
Min argis, mi stékese sto chthes.
Kitakse ti grápsane ston ticho,
“Zíse ti zoí su ópos thes”
Chrónia tóra pezis to pechnídi
pu s’ afíni pánta monachó.
Tólmise na kánis láthos,
dikse ólo su to páthos,
mi fováse ise zontanós.
Na su po ti écho páthi
pu den écho káni láthi
kérdisa na mino monachós.
Ksípna, tóra spáse ta desmá su,
péta óso boris pio makriá.
Tóra pia to kséris ta fterá su
tha se páne páno ap’ ti fotiá.
Olépo ston orízonta to drómo
ki óles tis apótomes strofés.
Sti zoí to kséris kápii
péftun áopli sti máchi
ki ómos vgenun pánta nikités,
in’ i móni pu akune
tis fonés pu antichune
ap’ to telefteo S.O.S.
|