Θα σας πω ένα τραγούδι για μια κάμπια
που ‘χει φύγει μακριά
έχει ανοίξει τα φτερά της και πετάει
τώρα σ’ άλλη αγκαλιά
Τη θυμάμαι που με κοίταζε στα μάτια
κι έλεγε πως μ’ αγαπά
και για χάρη μου σερνόταν στα πλακάκια
όλο νάζι και χαρά
Τώρα εκείνη έχει φύγει
τα φιλιά της σ’ άλλον δίνει
πεταλούδα έχει γίνει και πετά
για ταξίδια μακρινά
Έξι μήνες στο στρατό δε την παλεύω
να βαράω κάθε μέρα προσοχή
και τα βράδια πριν πλαγιάσω να γυρεύω
να ‘ρθει πάλι να με βρει
Όσοι έχετε στο πλάι σας μια κάμπια
και γελάτε με τραγούδια σαν κι αυτά
όταν θα ‘ρθει κάποια μέρα κι η σειρά σας
τότε θα ‘ναι πια αργά
Τώρα εκείνη έχει φύγει
τα φιλιά της σ’ άλλον δίνει
πεταλούδα έχει γίνει και πετά
για ταξίδια μακρινά
|
Tha sas po éna tragudi gia mia kábia
pu ‘chi fígi makriá
échi aniksi ta fterá tis ke petái
tóra s’ álli agkaliá
Ti thimáme pu me kitaze sta mátia
ki élege pos m’ agapá
ke gia chári mu sernótan sta plakákia
ólo názi ke chará
Tóra ekini échi fígi
ta filiá tis s’ állon díni
petaluda échi gini ke petá
gia taksídia makriná
Έksi mínes sto strató de tin palevo
na varáo káthe méra prosochí
ke ta vrádia prin plagiáso na girevo
na ‘rthi páli na me vri
Όsi échete sto plái sas mia kábia
ke geláte me tragudia san ki aftá
ótan tha ‘rthi kápia méra ki i sirá sas
tóte tha ‘ne pia argá
Tóra ekini échi fígi
ta filiá tis s’ állon díni
petaluda échi gini ke petá
gia taksídia makriná
|