Τώρα που περάσανε τα χρόνια
ήρθες και μου ζητάς συμπόνια,
μετανιωμένη μου μιλάς, να ξαναρθείς παρακαλάς,
στην αγκαλιά μου πάλι τώρα,
μετανιωμένη μου μιλάς, να ξαναρθείς παρακαλάς,
στην αγκαλιά μου πάλι τώρα.
Τότε που ζούσαμε μαζί, δεν είχες δώσει προσοχή
και την αγάπη μου τηνε περιφρονούσες,
τώρα, ζητάς να ξαναρθείς κοντά μου, να ξεκουραστείς,
από την άστατη ζωή, αυτή που ζούσες,
τώρα, ζητάς να ξαναρθείς κοντά μου, να ξεκουραστείς,
από την άστατη ζωή, αυτή που ζούσες.
Τώρα επέρασε η ώρα,
βρήκα αγάπη άλλη τώρα,
που έχει μέσα της ψυχή, δεν είναι σαν κι εσένα αυτή,
μα τι να κάνω, πες μου, τώρα,
που έχει μέσα της ψυχή, δεν είναι σαν κι εσένα αυτή,
τί να σου κάνω, πες μου, τώρα.
Τότε που ζούσαμε μαζί, δεν είχες δώσει προσοχή
και την αγάπη μου τηνε περιφρονούσες,
τώρα, ζητάς να ξαναρθείς κοντά μου, να ξεκουραστείς,
από την άστατη ζωή, αυτή που ζούσες,
τώρα, ζητάς να ξαναρθείς κοντά μου, να ξεκουραστείς,
από την άστατη ζωή, αυτή που ζούσες.
|
Tóra pu perásane ta chrónia
írthes ke mu zitás sibónia,
metanioméni mu milás, na ksanarthis parakalás,
stin agkaliá mu páli tóra,
metanioméni mu milás, na ksanarthis parakalás,
stin agkaliá mu páli tóra.
Tóte pu zusame mazí, den iches dósi prosochí
ke tin agápi mu tine perifronuses,
tóra, zitás na ksanarthis kontá mu, na ksekurastis,
apó tin ástati zoí, aftí pu zuses,
tóra, zitás na ksanarthis kontá mu, na ksekurastis,
apó tin ástati zoí, aftí pu zuses.
Tóra epérase i óra,
vríka agápi álli tóra,
pu échi mésa tis psichí, den ine san ki eséna aftí,
ma ti na káno, pes mu, tóra,
pu échi mésa tis psichí, den ine san ki eséna aftí,
tí na su káno, pes mu, tóra.
Tóte pu zusame mazí, den iches dósi prosochí
ke tin agápi mu tine perifronuses,
tóra, zitás na ksanarthis kontá mu, na ksekurastis,
apó tin ástati zoí, aftí pu zuses,
tóra, zitás na ksanarthis kontá mu, na ksekurastis,
apó tin ástati zoí, aftí pu zuses.
|