Μέλι πικρό στην Κύπρο πίνουνε πολύ
Αμμόχωστο Κερύνεια και Λευκωσία
κι ο Αττίλας πίσω απ’ την πράσινη γραμμή
τ’ αδέρφια μας κρατάει σε αιχμαλωσία.
Όμως εγώ δεν ξεχνώ δεν ξεχνώ
τους πρόσφυγες και τους νεκρούς μας δεν ξεχνώ
θα ‘ρθει μια μέρα που η πράσινη γραμμή
για τον Αττίλα θα `χει γίνει φυλακή.
Μέλι πικρό στην Κύπρο πίνουνε πολύ
κι η διχοτόμιση ματώνει την καρδιά μας
όταν προδόθηκε εκείνο το πρωί
κι ο Αττίλας πάτησε τα χώματά μας.
Όμως εγώ δεν ξεχνώ δεν ξεχνώ
Καραολής και Δημητρίου θα γενώ
θα `ρθει μια μέρα που η πράσινη γραμμή
για τον Αττίλα θα `χει πια ντροπή.
|
Méli pikró stin Kípro pínune polí
Ammóchosto Kerínia ke Lefkosía
ki o Attílas píso ap’ tin prásini grammí
t’ adérfia mas kratái se echmalosía.
Όmos egó den ksechnó den ksechnó
tus prósfiges ke tus nekrus mas den ksechnó
tha ‘rthi mia méra pu i prásini grammí
gia ton Attíla tha `chi gini filakí.
Méli pikró stin Kípro pínune polí
ki i dichotómisi matóni tin kardiá mas
ótan prodóthike ekino to pri
ki o Attílas pátise ta chómatá mas.
Όmos egó den ksechnó den ksechnó
Karaolís ke Dimitríu tha genó
tha `rthi mia méra pu i prásini grammí
gia ton Attíla tha `chi pia ntropí.
|