|
Άσε με να καπνίσω ένα τσιγάρο
που τόσο μ’ αγαπάς και σε γουστάρω,
μ’ ένα ρεμπέτικο γραμμένο σ’ εκκλησία
βασιλικός στον αγιασμό, τη Θεία Ουσία.
Άσε με να καπνίσω τσιγαράκι,
να πιω κι εγώ απ’ του κόσμου το φαρμάκι.
Άσε με στα άστρα με πουκάμισο ανοιχτό,
ένα τσιγάρο, να κρατάω, αναμμένο,
φίδι, στου κήπου την ελιά, πριν τυλιχτώ,
για να σου φέρω κι άλλο μήλο δαγκωμένο.
Άσε με να καπνίσω τσιγαράκι,
να πιω κι εγώ απ’ του κόσμου το φαρμάκι.
Άσε με να καπνίσω μαύρη νύχτα,
στα χέρια μου απόψε όλα κλείσ’ τα,
μ’ ένα ρεμπέτικο γραμμένο στο σεντόνι
σαν θα με παίρνει το φεγγάρι, να βουρκώνει.
Άσε με να καπνίσω τσιγαράκι,
να πιω κι εγώ απ’ του κόσμου το φαρμάκι
|
Άse me na kapníso éna tsigáro
pu tóso m’ agapás ke se gustáro,
m’ éna rebétiko gramméno s’ ekklisía
vasilikós ston agiasmó, ti Thia Oisía.
Άse me na kapníso tsigaráki,
na pio ki egó ap’ tu kósmu to farmáki.
Άse me sta ástra me pukámiso anichtó,
éna tsigáro, na kratáo, anamméno,
fídi, stu kípu tin eliá, prin tilichtó,
gia na su féro ki állo mílo dagkoméno.
Άse me na kapníso tsigaráki,
na pio ki egó ap’ tu kósmu to farmáki.
Άse me na kapníso mavri níchta,
sta chéria mu apópse óla klis’ ta,
m’ éna rebétiko gramméno sto sentóni
san tha me perni to fengári, na vurkóni.
Άse me na kapníso tsigaráki,
na pio ki egó ap’ tu kósmu to farmáki
|
