Είχα όλη τη γη,
είχα τον ουρανό
και μες τα δυο μου χέρια
κρατούσα τον παράδεισο.
Όταν μου ‘πες αντίο,
ράγισε ο ουρανός
κι έπεσα ψηλά απ’ τον ήλιο
σα να ήμουνα ο ίκαρος.
Μέσα σ’ ένα πλήθος κόσμου
βρέθηκα μοναχός
άγγελος με μαύρο πέπλο
μαύρο τριαντάφυλλο.
Δεν ήξερα τι είναι η νύχτα
που πέφτει η παραλιακή,
εγώ δεν ήμουνα αλήτης
αλήτη μ’ έκανες εσύ.
..Και τραγουδώ
στην υγειά, άιντε κι άσπρο πάτο!
Γεια χαρά, πάμε παρακάτω
όλα «οκ» κι όλα άνω κάτω.
Αυτή είναι η ζωή,
μία πάνω και μία κάτω.
Τα πιο ωραία είναι παρακάτω,
δανεικά είναι στο κάτω κάτω
κι η αγάπη θα ‘ρθεί.
Την ώρα που χτυπά
το βέλος την καρδιά,
το πιο όμορφο λουλούδι
καίγεται μες τη φωτιά.
Μες τη λιακάδα πέφτει
μια τέλεια βροχή
γι’ αυτόν που ‘χει πονέσει
βαθιά μες την ψυχή.
Δεν ήξερα τι είναι ο πόνος
φαρμάκι τι θα πει,
πως στρίβουν το τσιγάρο
πως μιλάει το κρασί.
Δεν ήξερα τι είναι η νύχτα
που πέφτει η παραλιακή,
εγώ δεν ήμουνα αλήτης
αλήτη μ’ έκανες εσύ.
..Και τραγουδώ,
στην υγειά, άιντε κι άσπρο πάτο!
Γεια χαρά, πάμε παρακάτω,
όλα «οκ» κι όλα άνω κάτω.
Αυτή είναι η ζωή,
μία πάνω και μία κάτω.
Τα πιο ωραία είναι παρακάτω,
δανεικά είναι στο κάτω κάτω
κι η αγάπη θα ‘ρθεί.. Η αγάπη..
|
Icha óli ti gi,
icha ton uranó
ke mes ta dio mu chéria
kratusa ton parádiso.
Όtan mu ‘pes antío,
rágise o uranós
ki épesa psilá ap’ ton ílio
sa na ímuna o íkaros.
Mésa s’ éna plíthos kósmu
vréthika monachós
ángelos me mavro péplo
mavro triantáfillo.
Den íksera ti ine i níchta
pu péfti i paraliakí,
egó den ímuna alítis
alíti m’ ékanes esí.
..Ke tragudó
stin igiá, áinte ki áspro páto!
Gia chará, páme parakáto
óla «ok» ki óla áno káto.
Aftí ine i zoí,
mía páno ke mía káto.
Ta pio orea ine parakáto,
daniká ine sto káto káto
ki i agápi tha ‘rthi.
Tin óra pu chtipá
to vélos tin kardiá,
to pio ómorfo luludi
kegete mes ti fotiá.
Mes ti liakáda péfti
mia télia vrochí
gi’ aftón pu ‘chi ponési
vathiá mes tin psichí.
Den íksera ti ine o pónos
farmáki ti tha pi,
pos strívun to tsigáro
pos milái to krasí.
Den íksera ti ine i níchta
pu péfti i paraliakí,
egó den ímuna alítis
alíti m’ ékanes esí.
..Ke tragudó,
stin igiá, áinte ki áspro páto!
Gia chará, páme parakáto,
óla «ok» ki óla áno káto.
Aftí ine i zoí,
mía páno ke mía káto.
Ta pio orea ine parakáto,
daniká ine sto káto káto
ki i agápi tha ‘rthi.. I agápi..
|